SON DAKİKA
Görme ve yürüme engelli iki kadından örnek dayanışma
- Bilecik'te yaşayan görme engelli Çiler Kocaman ile yürüme engelli Nurcan Sivri'nin dayanışması hem hayatlarını kolaylaştırıyor hem de dostluklarını derinleştiriyor- 48 yaşındaki Kocaman:- "Nurcan benim gözüm oldu. Nurcan'ın erişemediği yerlerde ben de onun ayağı oluyorum"- 45 yaşındaki Sivri:- "Her konuda birbirimize desteğiz. Çiler sandalyeme tutunuyor. Gerektiğinde ben ona göz oluyorum. Benim ulaşamadığım yerlerde o benim ayağım oluyor"
BİLECİK (AA) - ATAHAN GEZER - Bilecik'te yaşayan görme engelli Çiler Kocaman ile yürüme engelli Nurcan Sivri, gündelik hayatta pek çok işlerini birlikte yapıyor.
Anne karnında geçirdiği rahatsızlık nedeniyle görme engelli doğan 48 yaşındaki Kocaman ile kas liflerinin düzgün çalışmasını engelleyen "miyopati" hastalığı sebebiyle 7 yıldır tekerlekli sandalyeyle yaşamını sürdüren 45 yaşındaki Sivri, 1,5 sene önce kentte faaliyet gösteren, Kocaman'ın başkan yardımcılığını yürüttüğü Bilecik Engelsiz Yarınlar Derneğinde tanıştı.
Zamanla dostlukları ilerleyen ikili, dernekte geçirdikleri vakit haricinde dışarı çıktıklarında da birbirlerine yardımcı olmaya başladı.
Son olarak İstanbul'da 11-12 Ekim'de düzenlenen Beyaz Baston ve Erişilebilirlik Festivali'ne tek başlarına giden Sivri ve Kocaman, farkındalık oluşturarak engelli bireylerin gündelik hayatta yer alabileceğini göstermek istiyor.
Bilecik Kent Konseyi Engelli Meclisi Başkanı da olan evli ve 3 çocuk annesi Çiler Kocaman, AA muhabirine, Cerrahpaşa Tıp Fakültesinde 15 yıl santral memurluğu yaptığını, 2011'de emekli olduktan sonra ailesiyle eşinin memleketi Bilecik'e yerleştiklerini söyledi.
Günlük hayatta Sivri ile hareket etmeye başladıklarında ilk zamanlar zorlandıklarını dile getiren Kocaman, şöyle devam etti:
"Ben 'Beraber gezebiliriz' dedim. Nurcan da 'Oraya buraya savruluruz. Sen beni tutamazsın' dedi. Bir gün 'Gel, beraber bir yere gidelim' dedik ve ben onun sandalyesini tutarak, o da sandalyesini kullanarak birlikte hareket etmeye başladık. 'Demek ki olabiliyormuş.' dedik."
- "Nurcan benim gözüm oldu"
Kocaman, yalnızca işleri için dışarı çıkmadıklarını, zaman zaman çarşıda da gezdiklerini belirtti.
İnsanlardan olumlu tepkiler aldıklarını anlatan Kocaman, "İkimiz bir arada birçok işimizi görüyoruz. Nurcan benim gözüm oldu. Nurcan'ın erişemediği yerlerde ben de onun ayağı oluyorum. Diyelim ki bir mağazaya gireceğiz ama Nurcan giremiyor. Onun alması gerekenleri ben alıyorum." dedi.
"Erişilebilirlik" uygulamalarının önemine işaret eden Kocaman, böylece engelli bireylerin de tüm işlerini kendilerinin görebileceğini sözlerine ekledi.
Derneğin muhasebe işleriyle ilgilenen Nurcan Sivri de yüzde 89 ortopedik engelli olduğunu, bu sebeple 7 yıldır tekerlekli sandalyeyle yaşamını sürdürdüğünü ifade etti.
Kocaman ile keyifli vakit geçirdiklerini aktaran Sivri, şunları kaydetti:
"Her konuda birbirimize desteğiz. Çiler sandalyeme tutunuyor. Gerektiğinde ben ona göz oluyorum. Benim ulaşamadığım yerlerde o benim ayağım oluyor. Festivallere, alışverişe gidiyoruz. Gelecekte engelliler adına projelerimiz de var. Sosyal hayat çok önemli. Evde kalmamak, kendinle barışık olmak lazım."