Böyle otel görülmedi... Savaşı burada deneyimliyorlar!

Saraybosna'da bir otel misafirlerine savaşın tam ortasındaymış hissini vermeyi amaçlıyor. Yaratılan ateş hattı atmosferiyle hedeflenen sadece konukların maceracı ruhuna hitap etmek değil.Arian Kurbasic'in savaş otelinde her şey cephedeymişcesine: Abajurlar miğferden, duvarlarınıysa silahlar süslüyor. Kurbasic 1992'de Bosna Savaşı'nın tam da ortasında dünyaya gelmiş. Misafirlerini de miğfer ve kurşun geçirmez yelekle karşılıyor. Otel misafirlerinin topluca kaldığı yatakhane kısmında bir gece konaklamanın bedeli 10 euro. Konuklar burada yerlere dizilmiş sünger yataklarda, askeri battaniyelerle geceyi geçiriyor. Başuçlarındaysa o döneme ait gazeteler yer alıyor. DW'nin haberine göre, gece gündüz hoparlörlerden hiç durmadan patlama ve silah sesleri duyuluyor. Mevcut tek tük ampulün enerjisi otomobilden çıkarılmış bir aküden sağlanıyor. Geceleri etrafı mumlar aydınlatıyor, musluklardan su akmıyor. Isınmak isteyenlerin tek seçeneği küçük bir soba. Pencerelerin kaplaması, savaş sırasında BM mülteci örgütlerinin dağıttıklarından. İnsanlar bu koruyucuları, savaş sırasında pencereleri bombardımandan kırıldığında kullanıyordu. Arian Kurbasic, macera dolu bir otelden daha fazlasını sunabilme amacında. Babası cephede bizzat savaşmış olan Kurbasic, misafirleriyle savaşla ilgili çocukluk anılarını da paylaşıyor. Kurbasic'in bebekken anne ve baba sözcüklerinden sonra söylediği ilk şey dikkatli ol! cümlesiymiş. Slovenya ve Hırvatistan'ın Yugoslavya'dan ayrılmasının ardından Bosna Hersek'te de bağımsızlık arayışı gündeme geldi. Ancak farklı kimlikler arasında çatışmalar baş gösterdi. Bosnalılar ve Hırvatlar bağımsızlıktan yanayken Sırplar buna karşı çıkıyordu. 1992'de bazı ülkelerin Bosna Hersek'in bağımsızlığını tanımasıyla iş çığırından çıktı. Başkent Saraybosna'nın kuşatılması yaklaşık dört yıl sürdü. Kentin nüfusunu oluşturan 380 bin kişi bu sürede gıda, elektrik, su ve ısınmadan yoksundu. Kapana kısılmış bu insanların ihtiyaçlarını gidermek için bir hava köprüsü kuruldu. Keskin nişancılardan ve bombardımandan korunmak için halkın çoğu bodrumlarda yaşıyordu. Saraybosna'da 11 bin 541 kişi öldü. Bunlardan 1600'ü çocuktu. Kurbasic, aslına uygun olarak otelin altına inşa edilmiş bir sığınakta savaş dönemine ait belgeselleri gösteriyor. Otel sahibi, bir savaşı durdurmanın en iyi yolu onu önlemektir diyerek, eğitimin en iyi önleyici unsur olduğunu söylüyor. Otelde bir-iki gece konaklayanların bu konudaki bakış açılarının değiştiğini söyleyen Kurbasic, amacını tam da bu olduğunu vurguluyor.