Madımak katliamının ardından yazılan şiirler

Ateş vardı. Can vardı. Canlar vardı. Yangın ve Ölüm vardı. Onlar ateşte semaha durdular. Benim Kabem insandır diyerek Dost senin derdindenBen yana yana Ali Ali Ali Ben yana yana diyerek Canlar katledildiler 2'Temmuz'da Madımak'ta, Sivas'ta Öldüler! Canlar ölümü güzel kıldılar. (Ali Yıldırım)ölüler dirilirdi çıkamazdım ki otelden ben otelden hiç cıkamazdım ki her şeyi bilen bir adam gibi gelip geçerdi kış ve hayaletler halinde yaz sürülerigündüz ve gece gece desem gece, gündüz desem gündüz ve desem ki sonuncu günü dünyanın insan eliyle yaratılmasının sonuncu günü (Cansever) biz kırıldık daha da kırılırız doğudan batıya bütün dünyaya ama kardeşin kardeşe vurduğu hancer iki ciğer arasında bağlantı kurar büyür, bir gün, zenginleşir oradaçünkü Ali'yi dirilten iksirde saklı Hasan'a sunulmuş ağuda granitin de olur bır okyanus diriliği nehirler daha uysal akar bir çiçek nasıl uçuyorsaöyle sever, çalışır insan kıraçlar çarptıkca dağlara gül göçürür şafağından doğanın altın şafağından insanın altın şafağından tarihin altın şafağından biz kırıldık daha da kırılırız (Cemal Süreya) sizleri tanıyordum sabahları geçerek önümden giderdiniz işlerinize siz kendini amber ağacı sanan karalahana suratlı manav yüreğini örümceklere diktiren terzi çırağı siz çocuklara çarpıp kaçma eğilimli belediye şoförü maçlarda peygamberlere küfreden zabıta memuru evet siz siz öğrencilerine Atatürk heykelini tokatlatan öğrenci yurdu müdürü yani siz beyefendi siz çanakçılar, kışkırtıcılar, kibritçiler melek boğazlayıcılar sahte itfa'ye aslanları siz cinayet sonrası toz olan pır pır sultan imamlar bayat yeşil biberler kanat düşmanları sizleri tanıyordum kutu kutu odalarım kol kanat gerdi askerlik anılarınıza banka cüzdanlarınıza astım ilaçlarınıza kiminiz evden kovuldunuz bende yattınız sabaha kadar zik zak korudum sizi göktaşlarından ve ay çarpmalarından çocukluk arkadaşınızdı otel kayıt memuru önce onu yaktınız türküleri yaktınız şiirleri yaktınız doğru sözü yaktınız akşamları geçerek önümden gidersiniz evlerinize yıkıntıma sinsi sinsi gülersiniz kapıda sizi karşılayan çocuklarınız onlar da öğrenir bir gün içindeki insanlarla yaktığınız bir otelin sonsuza dek kül tüküreceğini yüzünüze. (Akgün Akova) 'Oteller kenti'ni otellerin yağmalandığı bir memlekete dönüştürenlerle hayatını bir otelde kalınanın mahcubiyetine sığdıranlar arasında kalacaksın incecik bir gevşeyişle Ben ölümüme iki dakika kala Allah'a inanmayacağım Böyle bir lüksüm yok, böyle bir kimlikle gelmedim yeryüzüne Seninle aynı gezegeni paylaşmak evrenin en güzel şeyi, amma Onlarla paylaştığım oksijenden nefret ediyorum Ateşi, ah o otel ateşini körükleyen pis kokulu her nefeslerinde Sonra ben geldim sen hep bir şeydin, bunları dedim tek tek Kelime kelimeAğlıyordun, gözyaşların yere düşmeden önce Ben düştüm yere Oraya Hayatın kefenini diken sahte şairlerin Parmaklarımla kazdığım Mezarına: Şerefine (Küçük İskender) Asım Abi hep gülümserdi Buğusu üzerinde sıcacık bir ekmek gibi Buruk bir çay gibi Merhaba Asım Abi. Alevdi Kapımızın önündeydi Bilenmiş bıçağıyla boğazımıza eğilmekteydi YAKINDIN YANMAYA Ben bu şiiri daha önce de yazmadım mı? Kibritin küllenen sesine tapıyorlardı Yazmıştım Hiçbir kuş kan/adını silememişti daha Yazmıştım ama hamamböcekleri takunyalarını giymiş gülümsüyorlardı bana Ebabiller hangi taşı atacaklardı başıma? Kaç örümcek yılıdır bir ağ masalı mağarasından çıkmış dolanıveriyordu ayaklarıma Madımak da küstü bana Yaralı bir şiirin adıyla başlıyorum yazmaya Kahreden ve yaratan O'dur. O'nun lanetlenmiş dilinden başlayın yaşamaya da... Ben bu şiiri ne yapsam bitiremem Behçet Abi Seni bir başka şehirde öldürmediler mi? ( Nuh Ömer Çetinay) Eylemleri sözdü, Silahları sazdı, Ozan olmaktı kiminin de Ozanlar ilinde günahı.Suçları Pir Sultan'ı anmak, Cezaları yanmaktı, Toplu mezar oldu onlara Alev alev Madımak.Orman gibi yanan Otuz yedi can, Can verirken o gün Pir Sultan uğruna.Büzülüverdi devlet, Devlet beşiği Sivas'da Uykunun kovuğuna, Korkudan..Uyanır elbette bir sabah Ashab-ı Kehf uykudan, Ölür ölür dirilir yine Yüreklerde Pir Sultan.. (Bülent Ecevit) yandılar kor bir ateşin içinde savruldular gökyüzüne kül misali kara bulutlarla veda edip âlemesemahlarla koştular ceylan misali vardılar hep uçmağın bahçelerine saz çalıp söyleştiler bülbül misaliNurten Bengi Aksoy