Tahtakuş Köyünün ilginç lakapları
Angara Valisi, Tibik Ali, Hacı'nın Garı, Yettili Ebe, Kömpüş Güllü, Akşam Sabah, siyasi bir tartışma sonucu çıkan kavgada öldürülen Çörçil, evlendiği gün mezarlıkta 24 saat uyuyan Epiç Dede... Bir filmin ya da öykünün kahramanları değil. Edremit'teki Tahtakuşlar Köyü'nün sakinleri. Köyün sakinlerinden emekli öğretmen Alibey Kudar, köyün "lakap kütüğü"nü çıkardı.
Balıkesir'in Edremit İlçesi'ne bağlı Tahtakuşlar Köyü'nde yaşayan emekli öğretmen 74 yaşındaki Alibey Kudar, iki yıl süren araştırma sonunda köyün "lakap kütüğü"nü derledi.
Edremit'in 155 hane ve 714 nüfuslu Türkmen köyü Tahtakuşlar'da, emekli öğretmen Alibey Kudar, köyün "lakap kütüğü"nü hazırladı. 74 yaşındaki Kudar'ın iki yıllık çalışması gündelik hayata ilişkin ilginç bir kültürü de ortaya çıkardı. 398 kişilik "lakap kütüğü", esprili olduğu kadar, cinsel çağrışımları da taşıyan lakaplar, köylülerin yaşamına ve günlük uğraşlarına ilişkin de bilgileri içeriyor.
Bir kişi veya aileye takılan lakabın köyde, hatta komşu köylerde de kısa sürede yayıldığını, kişilerin adlarından çok takılan bu isimlerle anıldığını belirten Kudar, "Geçmişteki yaşantıları kıstas alınarak insanlara çeşitli lakaplar verilmiş. Bunlar, yaklaşık 300 yıldır aynı ailenin soyuyla devam etmiş. Çok eski olması nedeniyle bazı lakapların hangi nedenlerle verildiğini, sahibi olan aileler bile bilmiyor" dedi.
Soyadı Kanunu çıkmadan önce yaygın olarak kullanılan lakapları titizlikle araştırdığını ifade eden Kudar, "Araştırma sonucu günümüzde unutulmaya yüz tutmuş 398 lakabı tek tek ortaya çıkardım. Lakap Kütüğü'adını verdiğim derlemeyi, daha sonra yaşı 70'in üzerinde olan köylülerimize doğrulattım. Daha sonra 'Öleni nasıl bilirdik?' başlığıyla bir derleme daha yaptım. Şimdi hayatta bulunmayan ama köyün yerel tarihinde iz bırakmış kişileri de bu derleminin içine aldı. Bu derleme de de 62 kişiye yer verdim. Bu iki derlemeyi, 'Tahtakuşların ilginç yönleri' adıyla bir broşür olarak bastırdım. Amacım köyün yerel tarihini yazılı olarak kayıtlara geçirmek" diye konuştu.
İlginç lakaplar
Yörede halen soy adlarından daha çok kullanılan ilginç lakaplardan bazıları şöyle:
Angara Valisi (Erkek), Tibik Ali (Erkek), Gavalcı (Erkek), Çakal Dede (Erkek), Allı Medine (Kadın), Çörçil (Erkek), Hacı'nın Garı (Kadın), Gadini (Kadın), Yamık Hasan (Erkek), Kuku (Erkek), Tumba (Erkek), Çete (Erkek), Gaymak (Kadın), Cücülü (Kadın), Habirlop (Erkek), Efe Yeter (Kadın), İneci Kadir (Erkek), Aşşa Dükkenci (Erkek), Yettili Ebe (Kadın), Gacı (Erkek), Gızman (Kadın), Gödelek Ebe (Kadın), Höstürük (Erkek), Kiki (Erkek), Kömpüş Güllü (Kadın), Çepel Öseyin (Erkek), Akşam Sabah (Kadın), Tinkin (Erkek), Antik Veli (Erkek), Havalı (Erkek), Müstük (Kadın), Dumbilik (Erkek), Gevik İsmaan (Kadın)
Ölenler nasıl biliniyorlardı?
Çörçil: Açık sözlü, atılgandı, siyasi bir tartışma sonucu kavgada öldürüldü.
Epiç Dede: Evlendiği gün, mezarlıkta 24 saat uyumuştu.
Aşşa Dükkenci: Hünerliydi, düğünlerde kukla oynatırdı.
Keçemen: Biraz deliydi. Kahvede konuşanlara bakıp "Laf, dersen tahtalı pilavı gibi" sözünü çok kullanırdı.
Cavır Ali: Güçlüydü, ormanda karşılaştığı ayı ile boğuşup ayının elinden kurtulmayı başarmıştı.
Gara Mulla: Açık sözlü ve küfürbazdı.
Kör Duran: Örnek bir çiftçiydi.
Hasta İbiram: Sürekli hastalıktan yakınırdı, sürekli hastaydı.
Dummu Öseyin: Örnek bir aile reisiydi.
İmize Dayı: Alkolikti, düğünlerde oynamayı çok severdi.
Goca İsmayil: Sakindi. Çanakkale Savaşı gazisiydi, savaştan kalan şarapnel parçalarını sırtında taşıyordu.
Battal Ağa: Alış verişi çok severdi, mal almada çok kurnazdı.
Kuku: Kördü, babası ölünce şeytanlara karıştı, şeytanlarla konuştuğunu söylerdi.
Sarı Efe: Sakin, olgun, bilgili ve saygın bir dedeydi.
İnneci Kadir: Köyün iğnecisiydi. Hastalara iğne yapardı.