Süleymaniye'deki bu harabede 100'e yakın Suriyeli yaşıyor

Türkiye'ye sığınan Suriyeliler... Her birinde ayrı bir dram var. İstanbul Süleymaniye'de ise 100'e yakın Suriyeli bir harabede yaşıyor. Elektrik, su olmadan hayatlarını sürdürmeye çalışıyorlar. O harabede bebekler gençler hepsi hasta, hastalık adeta kol geziyor.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haber: Ezgi Cankurtaran, Görüntü: Ahmet Akpolat

Hayatlarını, hayallerini geride bırakıp savaştan kaçıp Türkiye'ye geldiler. Yıkık dökük dört duvarın içinde bir harabede yaşıyorlar.

Süleymaniye'deki bu harabede 100'e yakın Suriyeli yaşıyor, yarısından fazlası çocuk... Elektrik yok, su yok yemek yok, işte bu şartlarda hayatlarını sürdürmeye çalışıyorlar.

Harabenin bölümlerinde farklı aileler yaşıyor, onlardan biri Reşit ailesi. 10 kişi Kobane'den geldiler.

Yusuf Reşit ve karısı Semira 18 yaşında. Semira ikinci çocuğuna hamile, 1,5 yaşındaki oğulları ise çok hasta...

Yusuf, Türkçe'yi burada öğrenmiş, çat pat konuşuyor. "Çocuğum hasta artık çalışamıyorum" diyor. Reşit, "Mecburuz, ne yapacağız? Ev yok, burada yaşıyoruz. Kobane'de kalıpçıydım inşaatta. Yani iyi yaşadım ama Türkiye'de zor. Şimdi, şu anda kimse iş vermiyor. Ama iş yapıyorum. Şimdi çocuğum hasta olduğu için çalışmıyorum" diye anlatıyor içinde oldukları durumu.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

"Savaş biterse gideriz ama savaş bitmiyor"

"Suriye'ye gitmek istiyorum ama gidemem" diyor. Çünkü "Güzel değil ki gidiyoruz, gidersek ölürüz. Bunun için gitmiyoruz. Ne zaman olursa gideriz. Savaş biterse gideriz. Gideriz ama savaş bitmiyor. Savaş sadece devam ediyor..."

Eve suyu camiden taşıyorlar, hastalık kol geziyor yaşadıkları yerde. Gençlerden ikisi vereme yakalanmış...

Yusuf'un annesi Hazala Hamut "Biz savaştan geldik. Çocuklarımız var çalışıyorlar. Su satıyorlar ekmek paramızı getiriyorlar şikayetimiz yok, ekmeğimiz var yiyoruz yeter. Biz ne yaparız bilmiyorum. Kış yağmur yağınca zametli oluyor. Biz kendimize naylondan ev ve odalar yapacağız. Vatanımız şehrimiz Suriye'miz... Biz orada büyüdük. çocuklarımız çalışıyordu yiyorduk içiyorduk, mesuttuk."

Davranmıyorlar, azarlıyorlar 

Çocuklar mendil ve su satıyor, dileniyor. 4 kardeşten biri 10 yaşındaki Ali. Ali su satarak günde 4-5 lira kazanıyor. İnsanların nasıl davrandığını soruyoruz, "Davranmıyorlar, azarlıyorlar" diyor. Ne yazık ki bir hayali yok...

Komşuları ise neredeyse 50 kişi yaşıyor o harabede. 10 günlük Murat bebek enfeksiyondan gözlerini açamıyor.

Onların bir hayatı vardı... Evleri, işleri, komşuları, arkadaşları. Suriye'deki savaş hepsini aldı götürdü. Geriye hastalıklar ve yine de duvralara resim yapan çocuklar kaldı...