Küçük Ahmet'in kedisi yıkıntıların arasında kaldı

17 Şubat'ta Şanlıurfa'nın ilçesi Viranşehir'de yaşanan terör saldırısının en küçük kurbanı 11 yaşındaki Ahmet Oktay Günak oldu. Küçük Ahmet o akşam kedisini beslemek için aşağıya inmişti.PKK terör örgütü, Viranşehir'de 17 Şubat Cuma gecesi saat 20.37'de adliye ve emniyet mensuplarının lojmanına bombalı saldırı düzenledi. Bir araca yüklenen 1 ton bomba, uzaktan kumandayla patlatıldı. Ahmet Oktay Günak (11) ile lojman bekçisi İbrahim Kete (27) can verdi, 2'si ağır 40 kişi yaralandı. Hürriyet gazetesinden Gülden Aydın Viranşehir'e gitti, patlamanın şehri nasıl bir enkaza çevirdiğini yazdı. Ahmet'in ailesi ile konuştu. Baba Mustafa Günak, küçük Ahmet'e hayvan sevgisinin kendisinden geçtiğini anlattı:Lojman çevresinde yaşayan sokak köpekleriyle kedileri birlikte beslerdik. Ahmet'in o gece hangi kediyi beslediğini bilmiyorum. Beslediği iki kediden biri beyaz, diğeri sarı ve göğsü beyazlıydı. O akşam pizza yemiştik. Ahmet, 'Kediye pizza kırıntılarıyla süt vereceğim' diyerek çıktı. Bir süre sonra kulakları sağır eden bir patlama oldu. Ev temelinden sarsıldı ve kıpkırmızı bir ateş sardı etrafı. Ahmet'ime, dışarıya koştum. Baktım, merdivende sırtüstü cansız yatıyordu Ahmet'im. Karnına kolon düşmüştü. Yüzünde bir şey yoktu. Melek oğlum... Eve 10 saniye kala... (sesi titriyor). O kocaman betonu kaldırmam imkansızdı. İçeri koştum. Kurtarmam gereken iki yavrum vardı. Ahmet eve girmiş olsaydı, yaşayacaktı. Evimiz lojmanın arka tarafındaydı çünkü. Baba Mustafa Günak, küçük Ahmet'e hayvan sevgisinin kendisinden geçtiğini anlattı:Ahmet'in öğretmeni ise sırasının üstündeki, kırıkları bantlarla sarılmış saksıyı gösterdi. Ahmet, birkaç gün önce bu gülü getirip pencerenin kenarına koydu. Her gün ilgilenip suluyordu. O geceki patlamanın şiddetiyle saksı düşüp parçalandı. O bomba, iki gülü aynı anda soldurdu'' dedi. Baba Mustafa Günak, Ahmet'in yaşatmaya çalıştığı bu gülün hikayesini de şöyle anlatttı:Lojmandaki hakime hanımlardan biri, kurumak üzere bu bir saksı gülü kapının önüne bırakmıştı. Ahmet, 'ben bunu yaşatırım' deyip okula götürdü. Nasıl yardımsever, dost canlısıydı oğlum. Annesine ev işlerinde yardım ederdi. Sofrayı kurar, toplar, alışverişe giderdi. Oğlumuza sevgimizi gösterirdik. Her gün öperdik. Bisiklet ustasıydı, ön tekerleği kaldırarak sürerdi. Tuttuğunu koparırdı, sempatikti. Lojman kapısındaki polislerle çok iyi diyaloğu vardı. Sohbet eder, birlikte yemek pişirirlerdi. Ahmet de polis olacaktı.