"Geldikleri gibi giderler"

Mondros Ateşkes Antlaşması kayıtsız şartsız teslimi ifade eden bir ibret vesikası olarak tarihteki yerini çoktan almıştı...I. Dünya Savaşı henüz sürerken İtilaf Devletleri kendi aralarında Osmanlı topraklarının nasıl pay edileceğine ilişkin gizli paylaşım planları ve anlaşmaları bile yapmışlardı. Bu sebeple Mondros Ateşkes Anlaşması hükümleri içerisine işgalleri kolaylaştırıp, karşı koymalara engel teşkil edecek olan maddeler de yerleştirmeyi ihmal etmemişlerdi. İtilaf Devletlerine ait büyük bir filo İstanbula demir atarak Osmanlıya yaklaşık olarak beş yüz yıl başkentlik yapmış olan bu şehri işgal etmişti. 13 Kasım 1918 tarihi müttefik devletlerin İstanbul a girdiği günlere tekabül etmekteydi. İngiliz donanmasına ait zırhlılar İstanbul Boğazına girip buraya demirlemiş toplarını Osmanlı Devletinin merkezi karargâhı olan Dolmabahçe Sarayına çevirmişti. Durum hiç de iç açıcı değildi. Devlet tüm siyasi ve mülki idareleri ile işgal güçlerine teslim olmuş ve ağır şatlar içeren Mondoros Mütarekesi hükümleri çerçevesi içerisinde işgalci Müttefik Devletlerden gelecek direktiflere boyun bükmekten başkaca bir varlık gösteremiyordu. İşte bu sırada yaveri Salih Bozokun gözyaşları içinde Mustafa Kemal'e dönerek Boğaza demirlemiş İngiliz zırhlılarını göstermesi üzerine Mustafa Kemal: Geldikleri gibi giderler demiş böylelikle ülkenin bir gün yüce Türk milletinin gücüyle bağımsızlığına kavuşacağına dair inancı dile getirmiştir. Öyle de oldu... Geldikleri gibi gittiler... 13 Kasım 1918'de başlayan işgal, 6 Ekim 1923'te İstanbul'un Kurtuluşu ile sona erdi.