Davutoğlu okuldan attıracaktı. O Google'a mühendis oldu

Ahmet Davutoğlu, üniversitede hocayken öğrencisi olan Hale Dönertaşlı'yı para karşılığı başkalarının ödevlerini yaptığı için okuldan attırmak istedi. Affedildi ve o Google'da 7 yıl mühendislik yapıp Türkiye'ye döndü. Dönertaşlı, Hürriyet'ten Ayşe Arman'a konuştu.İşte Dr. Hale Dönertaşlı'nın hayat hikayesinden ilginç bölümler... Ben Hale Dönertaşlı. İstanbulda doğdum. Aslen Konyalıyım. Son 15 yıldır Amerikada, Googleda mühendislik yapıyordum. Artık tecrübelerimi ve bilgi birikimimi ülkeme taşımak istiyorum... Doktoradan önce 2 üniversite (Bilgisayar Mühendisliği ve MIS) ve 3 Master (Bilgisayar Mühendisliği, Matematik Mühendisliği ve Teknoloji Kalitesi) bitirdim. Özel bir üniversitede Matematik-Bilgisayar bölümünde burslu okurken, paraya ihtiyacım vardı. Arkadaşlarımın ödevlerini yaparak para kazandığımı MIS Bölüm başkanı (Eski başbakanımız Ahmet Davutoğlu) duyunca, disipline verildim. Tüm bursum iptal edilecek ve okuldan atılacaktım. Kendi bölümümdeki hocalarım beni yalvar yakar kurtarmaya çalışırken, af için şart koşuldu. Bana aylık harçlık verilecek, ben de karşılığında 2 bölüm bitirecektim ve bir daha başkalarının ödevlerini yaparak para kazanmayacaktım! İkişer üçer bitirmeye alışınca masterda da böyle devam etti... Sonra yeşil çayın faydalarını keşfettim!... Çantamda, içerim diye yeşil çay dolaştırıyordum. Bir gün Bahçeşehir Üniversitesinde masterdayken kantinde Hintli bir adam, yana yakıla derdini büfedeki adama anlatmaya çalışıyordu. Yeşil çay istiyordu ama kantinde yoktu. Ben de çıkardım çantamdan verdim. Dersten çıktıktan sonra baktım, dekanın odasının önünde sıra var, Ne sırası bu? diye sordum. Amerikadan bir dekan gelmiş orada okumak için 10 kişi seçip götürecekmiş. Ama sırada 50 kişi var! Ben de tabii girdim sıraya, 51. olarak. Rektör geldi, Sen zaten master yapıyorsun, bu sıra lisans için! dedi ve beni sıradan çıkarttı. Tam arkamı dönerken, odadan bizim Hintli çıktı! Yine yeşil çay istiyor. Ben hemen hazırlayıp getirdim çayını. Verirken de Sizinle görüşmek istiyorum! dedim ve sıradan çıkarıldığımı söyledim. O da, Sıra senin! dedi. Laptopımı açıp projelerimi anlattım. 1 hafta sonra Amerikadaki okula kabulüm ve bursum geldi! Google dünyanın en büyük bilgisayar ağ alt yapısını görebileceğiniz bir yer orası. Veriyi bütün dünyaya kesintisiz ulaştıran bir platform. Defalarca uzun vadeli projeleri bulunduğum takımla birlikte tamamlama fırsatım oldu. Çok şey öğrendim...Ve en önemlisi büyük hayaller kurmayı ve projeler geliştirmeyi öğretti. Şimdi de böyle bir projem var... Silikon Vadisini Türkiyeye taşımak! Yol haritasında engebeler olsa da bir hayal değil bu, kapsamlı büyük bir proje! Üniversitelere gittiğim konferanslarda sık sık detaylarını anlatıyorum. Ve beni dinleyen gözlerde müthiş bir ışık görüyorum! Şöyle bir durum var: Silikon Vadisindeki beyinler, yakın bir zamana kadar orada kalmayı tercih ediyordu. Doğru, o bölgenin hâlâ bir rakibi yok dünyada. Ama kariyerden daha değerli şeyler de var insanlar için. Saygı gibi. Trumpın, Müslümanlara nasıl davrandığını görüyoruz. Vizeleri bir veriyor, bir alıyor. Ortalama proje sürelerinin 3-4 yıl olduğu bir ortamda, böyle bir tedirginlik varken Silikon Vadisindeki projeler yarım kalmaya başladı. Çünkü her projede takımın en az yüzde 30 - 40ını oluşturan, Müslüman mühendisler ya da bir proje yöneticisi var. Bu insanlar kendi memleketleri Hindistana ya da Pakistana göç etmek durumunda kaldılar. Aynı durumdan mustarip Silikon Vadisi mühendisleri bir araya geliyor ve proje üretmeye devam ediyorlar. Ama dünya piyasasında daha merkezi bir yerde konumlanmak istiyorlar. Batıya en yakın ülke olarak da oklar Türkiyeyi gösteriyor... (Yani Trump istemeden de olsa Batıdan Doğuya bir beyin göçü yarattı öyle mi?) Evet ve bindiği dalı resmen kesmiş oldu. Kelebek etkisiyle başlayan bu dalga, gittikçe büyüyor ve göçmen Silikon Vadisi beyinleri, yukarıda bahsettiğim tohumun iksirini oluşturmaya hazırlanıyor. Burası Türkiye, yolunu keserler! diyorlar bana. Aselsanın mühendislerini örnek veriyorlar. Şaibeli bir biçimde uçak kazasında hayatını yitirdi! diyorlar. Ama ben böyle şeylere kulak asmıyorum. Önemli olan bir yerden başlanması. Googledan öğrendiğim felsefeye göre, mükemmeli hazırlamaktan çok, işin bitmiş olması önemli! Hedef de sürekli hareket halinde ve bizim bilişim çağında kaybedecek daha fazla zamanımız yok. Bu bir ekip işi, ben Türk gençliğine güveniyorum. Googlea girdiğim ilk hafta, Beni yanlışlıkla aldılar. Ne zaman kovacaklar acaba? diye düşünerek geçti. Patronum dedi ki, Kampüs büyük, keşfetmek için elektrikli scooterı kullanmayı öğren. Park alanında scooter ile pratik yaparken eğilen direktörümüze arkadan daldığımda da kovmadılar! Cuma günü geldi çattı, TGIF partisi yapılıyor, yeni başlayan Nooglerlar (New Googlerlar) olarak bize helikopter şapkası taktılar. Takımımın yanına gittim, bisiklet taytı ve parmak arası terlik giyen biri geldi ve bana, Googleda en çok neyi sevdin? diye sordu. Ben de, Bedava yemekleri, çikolataları! dedim. Projemi sordu, Gizli bilgi dedim, Böyle şeyler sorulmaz!. Güldü. Meğerse soruları soran Larry Pagemiş. Ben Larry Page olsam smokinle dolaşırdım, nerden bileyim.