Kuşların şairi Cemal Süreya'nın ölüm yıl dönümü, Cemal Süreya kimdir?

Kuşların şairi Cemal Süreya, ölümünün ardından 28 yıl geçti, 9 Ocak 1990 yılında vefat etti. Cemal Süreya'nın yazdığı ölüm üzerine yazılan şiiri dilden dile dolaştı “Ölüm geliyor aklıma, birden ölüm, bir ağacın gölgesine sarılıyorum.” Sezai Karakoç ile girdiği iddiayı kaybetmesi üzerine Süreyya soyadını, Süreya olarak değiştiren büyük şairin hayatı…

Haberin Devamı

/

CEMAL SÜREYA HAYATI... Türk Edebiyatı'nın ünlü şairlerinden olan Cemal Süreya, 1931’de Erzincan’da dünyaya geldi. Babasının adı Hüseyin Seber, annesinin adı Gülbeyaz Seber. Büyük şairin gerçek adı Cemalettin Seber. Şair 6 yaşına kadar Erzincan’da yaşadıktan sonra, ailesiyle birlikte Bilecik’e yerleşti. Eğitim hayatı ilk olarak Bilecik’te başladı, edebiyata düşkün olma sebebinin “annesi” olduğunu söyleyen Süreya, eğitim hayatını İstanbul’da devam ettirdi. Liseyi Haydarpaşa Lisesi’nde tamamladı. Üniversiteyi, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde okudu.

/

Dostoyevski hayranı olan Süreya, Rus yazarın birçok eserini defalarca okumuştur. Küçük yaşta başlayan “edebiyat” tutkunluğu o derece derindi ki, ilkokulda dergi çıkarma isteğinde olmuştur. Şiir karşı sevdası ilkokulda başlayan büyük şairin şiirlerindeki “gurbet” teması babasının “sürgün” edilmesinden kaynaklıdır.

Haberin Devamı

/

İŞ HAYATI... Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden mezun olan şair, ilk olarak Maliye Bakanlığı’nda işe başladı. İlerleyen yıllarda Kültür Bakanlığı’na geçti. Memuriyetten emekli olduktan sonra yayınevlerinde danışman olarak çalışmaya başladı.

/

EVLİLİK HAYATI.... Cemal Süreya, üniversite okurken ortaokulda aşık olduğu Seniha Nemli ile evlendi. İlk başta güzel giden ilişki sonradan sebebi bilinmeyen bir şekilde kötü gitmeye başladı. 1955 yılında Ayçe adında kızları dünyaya geldi. Bir zaman sonra Süreya eşinden ayrıldı. 1967 yılında Zuhal Tekkanat ile evlendi. Evli çiftin Memo Emrah adında bir oğulları dünyaya geldi. Evlilikleri uzun sürmedi, Zuhal Tekkanat kalp rahatsızlığına yakalandı. Hiçbir zaman eşinin yanından ayrılmadı. Eşi Zuhal iyileştikten sonra Ankara’ya dönen Süreya, memuriyet hayatına kaldığı yerden devam etti. Bir süre sonra Cemal Süreya, Zuhal Tekkanat’tan ayrılma kararı aldı. Üçüncü evliliği Göngör Demiray ile oldu, bir yıl sonra ayrılma kararı aldılar. Ve son evlilik yayınevi sahibi Birsen Sağnak ile oldu. Süreya, Sağnak’ta şefkati bulmuştu. Türk Edebiyatına damga vuran aşkı ise Tomris Uyar’da bulan şair, Tomris Uyar’a “Sayım” şiirini yazdı.

Haberin Devamı

/

BABASININ ÖLÜMÜBüyük şair, edebiyatı annesinden; yaşama dair enerjisini babasından almıştır. Hüseyin Seber’in ölümünden ötürü yıkıma uğrayan büyük şair “Sizin hiç babanız öldü mü” şiirini yazdı: Sizin hiç babanız öldü mü? Benim bir kere öldü, kör oldum…

/

BÜYÜK ŞAİRİN ÖLÜMÜ... Sigarayla çektirdiği fotoğraflarda nam salan Süreya, sigarayı bıraktıktan sonra daha sağlıklı bir hayat yaşadı. Ancak oğlu Memo ile yaşadığı kavgalardan ötürü büyük üzüntü yaşayan büyük şair 9 Ocak 1990 yılında hayata gözlerini yumdu.

Haberin Devamı

/

SÜREYYA SOYADINDA ‘Y’ HARFİNİN DÜŞMESİ... Resmi olmasa da Cemal Süreyya ile Sezai Karakoç üniversitedeyken Muazzez Akkaya’ya aşık olurlar. Hangi şair Muazzez Akkaya ile çıkarsa iddiayı kazanacak. İddiaya göre Sezai Karakoç Muazzez Akkaya ile ilişki yaşamaya başlar. Bundan ötürü iddiayı kaybeden Cemal Süreyya, soyadında “y” harfini çıkarır. Ancak bilinen ise Sezai Karakoç’un Muazzez Akkaya ile hiç ilişki yaşamamış olması.

/

CEMAL SÜREYA ŞİİRLERİ - AMA SENİNDaha nen olayım isterdin, Onursuzunum senin!

Haberin Devamı

/

CEMAL SÜREYYA ŞİİRLERİ - AŞKŞimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git. Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler. Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz Sanki hiç olmamıştı Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullar Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek Ki Karakoy köprüsüne yağmur yağarken Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti Çünkü iki kişiydik Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra Sonrası iyilik güzellik.

/

CEMAL SÜREYA ŞİİRLERİ - ÜVERCİNKABöylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerindenEn uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeyeLaleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsunAma nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemezSevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyorBütün kara parçalarındaAfrika dahilAydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olmaYatakta yatmayı bildiğin kadarSayın Tanrıya kalsa seninle yatmak günah daha nelerBoşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının Ben böyle canlı saç görmedim ömrümdeHer telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyorBütün kara parçaları için Afrika dahilSenin bir havan var beni asıl saran oOnunla daha bir değere biniyor soluk almakSabahları acıktığı için haklı Gününü kazanıp kurtardı diye güzelBir çok çiçek adları gibi güzelEn tanınmış kırmızılarla açanBütün kara parçalarındaAfrika dahilBirlikte mısralar düşürüyoruz ama iyi ama kötüBoynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremezBir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecekİki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlarBöylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlarZaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna diziyorlarBütün kara parçalarındaAfrika dahilBurada senin cesaretinden laf açmanın tam da sırasıKalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırken kiPadişah gibi cesaretti o alımlı değme kadında yokAklıma kadeh tutuşların geliyorÇiçek Pasajı'nda akşam üstleriAsıl yoksulluk ondan sonra başlıyorBütün kara parçalarındaAfrika hariç değil.

Haberin Devamı

/

CEMAL SÜREYA ŞİİRLERİ - GÜLGülün tam ortasında ağlıyorum Her akşam sokak ortasında öldükçe Önümü arkamı bilmiyorum Azaldığını duyup duyup karanlıkta Beni ayakta tutan gözlerinin Ellerini alıyorum sabah kadar seviyorum Ellerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyaz İstasyonda tiren oluyor biraz Ben bazan istasyonu bulamayan bir adamım Gülü alıyorum yüzüme sürüyorum Her nasılsa sokağa düşmüş kolumu kanadımı kırıyorum Bir kan oluyor bir kıyamet bir çalgı Ve zurnanın ucunda yepyeni bir çingene

/

CEMAL SÜREYA ŞİİRLERİ - YAKINGüzelsin sevgilim, Ama çok yakından!

Haberin Devamı

/

CEMAL SÜREYA ŞİİRLERİ - İKİ KALPİki kalp arasında en kısa yol:Birbirine uzanmış ve zaman zamanAncak parmak uçlarıyla değebilenİki kol.Merdivenlerin oraya koşuyorum,Beklemek gövde gösterisi zamanın;Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,Bir şeyin provası yapılıyor sanki.Kuşlar toplanmışlar göçüyorlarKeşke yalnız bunun için sevseydim seni.

/

CEMAL SÜREYA ŞİİRLERİ - ÖLÜMÖlüm geliyor aklıma birden ölümBir ağacın gölgesine sarılıyorum.

Haberin Devamı

/

CEMAL SÜREYA ŞİİRLERİ - HÜZNÜN KUŞLARIBen bütün hüzünleri denemişim kendimde canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını bir bir denemişim bütün kelimeleri yeni sözler buldum seni görmeyeli Kuliste yarasını saran soytarı gibi seni görmeyeli kasketim eğip üstüne acılarımın sen yüzüne sürgün olduğum kadın kardeşim olan gözlerini unutmadım çık gel bir kez daha beni bozguna uğrat Sen tutar kendini incecik sevdirirdin bir umuttum bir misillemeydin yalnızlığa şanssızım diyemem kendi payıma hain bir aşk bu kökü dışarda olur böyle şeyler ara sıra olur ara sıra.

/

CEMAL SÜREYA ŞİİRLERİ - SAYIMAyışığında oturuyorduk Bileğinden öptüm seni Sonra ayakta öptüm Dudağından seni Kapı aralığında öptüm Soluğundan seni Bahçede çocuklar vardı Çocuğundan öptüm seni Evime götürdüm yatağımda Kasığından öptüm seni Başka evlerde karşılaştık İliğinden öptüm seni En sonunda caddelere çıkardım Kaynağından öptüm seni

Haberin Devamı

/

CEMAL SÜREYA SÖZLERİ Önce sevdiğiniz terk eder sizi, ardından uykunuz. Sonra ne sevdiğiniz geri gelir ne de uykunuz…Biliyorsun, ben hangi şehirdeysem yalnızlığın başkenti orası. Ve yine sevgili çocuk, biliyorsun, kişi tutkularıyla yalnızlığını adlandırıyor o kadar…Hayat benimse eğer kimse karışamaz ve biliyorum ki herkesle dost olunmaz. Aşka gelince bir kere sevdim işte, bir daha işim olmaz…Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan, 'Ve bunu sormasınIar’ diye güIümsemekten yoruIdum…Annesinden dayak yediği haIde, yine 'Anne' diye ağIayan bir çocuktur aşk…Ne ikna edici bir intihar biçimidir; şimdi seninIe göz göze geImek…Acı çektikçe insan oIgunIaşırmış… YaIan be! İIk önce kaIbin kırIır, sonra çürümeye başIarsın.Madem sevmiyorsun o zaman sahip çık gözIerine! Dönüp doIaşıp değmesinIer gözIerime…Unutsun beni demişsin, bu bana imkansız geIiyor. Çünkü unutmam için önce seni hatırIamam gerekiyor…Çok yoruIdum sevgiIi; daha fazIa yorma beni. Ben fazIasıyIa ödedim zaten, uğrunda kaybettikIerimin bedeIini…‘Düşenin dostu oImaz' derIer kimiIeri. Sanki ayakta oIanın dostu çokmuş gibi…Cevap veriyorum zamanIa her şey geçer diyen akıIIıIara: Geçen tek şey zamandır anIayan, anIatsın anIamayanIara…Çok yoruIdum sevgiIi; daha fazIa yorma beni. Ben fazIasıyIa ödedim zaten, uğrunda kaybettikIerimin bedeIini…