Bu evden iki doktor çıktı: Gecekondudan tıp fakültesine!

Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde akademisyen olan Doç. Dr. Oktay Gülcü, gecekondudan tıp fakültesine uzanan yolculuğunu Hürriyet’ten Melike Çalkap'a anlattı. Bir zamanlar yağmur yağdığı zaman içeriye su alan evinde tüm sınavlarına hazırlanan Oktay, hayat hikayesiyle adeta azmin zaferini ortaya koyan canlı bir örnek.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Erzurum’a yakın bir köyde dünyaya gelen Doç. Dr. Oktay Gülcü (39), 5 yaşındayken ailesiyle Erzurum’un merkezindeki Maksut Efendi mahallesinde bir gecekonduya taşındı. Annesi ev hanımı, babası ise inşaat işçisiydi. Gülcü Ailesi 1990 yılından, 2012 yılına kadar iki göz odalı derme çatma evde hayatını sürdürdü. Ailenin en küçük çocuğu olan Gülcü tüm eğitim hayatını o evde tamamladığı gibi Tıpta Uzmanlık Sınavı’na (TUS) bile burada hazırlandı. Şu an Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadiyoloji Anabilim Dalı’nda öğretim üyesi olarak görev yapan ve üç kız çocuğu babası olan Doç. Dr. Gülcü, hayatının en önemli evrelerine şahitlik eden o derme çatma evde geçirdiği günleri ve başarı hikâyesini şöyle anlattı:

‘YAĞMUR YAĞMASINDAN KORKARDIK’

“Hayatımın önemli bir kısmı o gecekonduda geçti. İki odalı evimize daha sonra misafirler geldiğinde onları ağırlamak için derme çatma bir oda daha yaptık. Evin çatısı yoktu. Üstünü toprak, tahta ve muşambalarla kapatmıştık. İnsan yağmur yağmasından korkar mı? Biz o evde yağmur yağacak diye korkardık. Çünkü yağmur yağdığında kendimizi ve eşyalarımızı bundan korumamız zor oluyordu. Bir çalışma masam yoktu ama yemek yediğimiz bir portatif masamız vardı, ben de onun üzerinde  ders çalışıyordum. O günlerde pek varlığımız yoktu ama yine de mutlu, neşeli bir aileydik. Elbet bu günlerin geçeceğini düşünürdük.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Doç. Dr. Oktay Gülcü 9 yaşındayken 

İlkokulu mahallemde, ortaokulu ise evime 2-3 kilometre uzaktaki bir okulda okudum. Ardından Atatürk Lisesi’ne geçtim. Ancak o dönem üniversite okuma gibi bir hayalim yoktu. Liseyi bir an önce bitirip erkenden işe güce atılmayı ve para kazanmayı istiyordum. Ancak lisedeki matematik öğretmenim beni bu fikirden caydırdı. Öğretmenim, ‘Notların çok yüksek ama sen gerekirse çobanlık yapacağım diyorsun. Böyle olmaz, istersen eğitim masraflarını biz karşılayalım ve sen oku’ dedi. Ancak bunu kabul etmedim çünkü babamın bunu öğrendiğinde üzülmesinden korktum. Öğretmenim de o zaman bana üniversite sınavına hazırlanırken hafta sonları ek ders vermeyi teklif etti. Her hafta sonu bana matematik anlattı, ayrıca biyoloji, fizik ve kimya dersleri için de başka öğretmenlerim bana yardımcı oldu.

O EVDEN İKİ DOKTOR ÇIKTI

Liseyi okul birincisi olarak tamamladım. Sınava girdiğim ilk yıl Atatürk Üniversitesi’ni çok az bir puanla kaçırdım. İkinci yıl ise yüksek bir puan yaparak üniversiteye yerleştim. Ailemin yanından ayrılmak istemediğim için tercihimi Erzurum’dan yana yaptım. Ben bir gümüştüm ve üstümde tozlar vardı. O tozu lisedeki öğretmenlerim temizledi ve beni parlattılar. Ağabeyim ise liseyi Erzincan’da yatılı okudu. Ardından üniversite için Samsun’a gitti. Ancak maddi imkânsızlıklar nedeniyle 3’üncü sınıftan sonra o da Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne geçiş yaptı. Şimdi ağabeyim de doktor. Yani o derme çatma gecekondudan iki doktor çıktı.”

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

‘ÇOCUKKEN HAYALİM HAYATTA İZ BIRAKMAKTI’

Çocukken çok hayal kurduğunu belirten Doç. Dr. Oktay Gülcü, “Meraklıydım. Elimden kitap hiç düşmezdi. Köyde hayvanları otlatırken ya da babamla inşaat işlerine gittiğimde fırsat bulduğum her an kitap okurdum. O zamanlar kendimi hep insanlara bir şey anlatırken, konferansta konuşmalar yaparken hayal ederdim. Çünkü hedefim insanlık adına çalışmalar yapmak, hayatta iz bırakmaktı. Bunu belki bir icatla ya da bir buluşla yapacaktım. Çocukken o gecekonduda kurduğum tek hayal buydu. Şimdi de yoluma yaptığım ve yapacağım bilimsel araştırmalarla devam ediyorum” dedi.