“Duyduklarıma hâlâ inanamıyorum. Hep uzaktan birileri çıkar dedim, yabancı birileridir diye düşündüm ama bu kadar yakın olacağını hiç tahmin etmedim. Hande biliyordu katillerini. Sırlarla gitti kızım. 3 ay olmuştu onların yanına gideli. Babasını daha yakında tanıyabilmek için gitti. Zaten son zaman dedi ki bana ‘Anneciğim babamı yeteri kadar tanıdım, ikinci dönem yine beraber yaşayacağız’. Maalesef yaşayamadık. Kızım bugün yaşasaydı 31 yaşında olacaktı. Hayat doluydu, neşeliydi. 23 Nisan doğumluydu. Bana hep derdi ki ‘Beni bütün dünya mı kutluyor anne’. Babayı öyle bir seviyordu ki. Asla babası hakkında kötü konuşturmazdı. Aslan gibi kükrerdi bir şey diyene. Bir insan bu kadar babasına âşık olabilir mi? Çok farklı seviyordu. Kızımın günahı neydi, suçu neydi? Baba sevdasına gitti. Kendimi affedemiyorum. Ama babaya güvenmeyeceksin de kime güveneceksin.