2023'ün en önemli arkeolojik keşifleri

ARKEOLOJİ oluşumu Arkeofili'nin arkeologları tarafından 2023 yılında Türkiye'de ortaya çıkarılan en önemli 10 keşif arasında Göbeklitepe'de gerçek boyutlu ve boyalı domuz heykeli ilk sırayı alırken, Burdur'daki 'hortlak' mezarı ikinci en önemli keşif oldu.Hazırlanan listenin ilk sırasında Göbeklitepe'de gerçek boyutlu ve boyalı domuz heykeli yer alıyor. Kazı başkanlığını Prof. Dr. Necmi Karul'un yaptığı Şanlıurfa'da yer alan Göbeklitepe'nin D yapısında, kireçtaşından yapılmış, gerçek boyutlu ve üzerindeki boyaları hala duran bir yaban domuzu heykeli bulundu. Yüzeyinde kırmızı, beyaz ve siyah pigment kalıntıları görülebilen domuz heykeli, o dönemden günümüze uzanan nadir boyalı heykellerden biri olma özelliğini taşıyor. Listenin ikinci sırasında Burdur'daki 'hortlak' mezarı bulunuyor. Kazı başkanlığını Doç. Dr. Peter Louis Mariette Talloen'in yaptığı Burdur'daki Sagalassos Antik Kenti'nde, canlanıp yaşayanları rahatsız etmesinden korkulan bir kişiye ait mezar bulundu. Kasıtlı olarak bükülmüş çiviler dökülen, iki düzine tuğlanın yanı sıra sıva tabakasıyla kapatılıp, yakılarak gömülmüş mezar, o dönem Sagalassos'ta insanların 'huzursuz ölüler'den korktuğunu gösteriyor. Kazı başkanlığını Doç. Dr. Faris Demir'in yaptığı Osmaniye'de yer alan Kastabala Antik Kenti'nde, Anadolu tanrıçası Kubaba'ya adandığı düşünülen yaklaşık 2 bin 500 yıllık tapınağın kalıntıları ortaya çıkarıldı. Ovalık Kilikya'nın en eski tek kutsal kenti olan Kastabala, Anadolu'nun yerli halkı Luvi ve Hurri kültür bölgesinin merkezinde yer alıyor. Antik kentteki Sütunlu Cadde kazılarında yeni ortaya çıkarılan tapınak kalıntıları, mimari bezemeye göre, MÖ 540'lara, Arkaik döneme tarihleniyor. Prof. Dr. Necmi Karul'un kazı başkanı olduğu Şanlıurfa'da Taş Tepeler projesi kapsamında kazılan ve Göbeklitepe ile çağdaş olan Karahantepe'de 2,3 metre yüksekliğinde bir insan heykeli bulundu. Gerçekçi yüz ifadesiyle tarih öncesi sanatın eşsiz örneklerinden biri olarak değerlendirilen heykel, oturur pozisyonda iki eliyle cinsel organını tutan bir insanı tasvir ediyor. Heykel, yaklaşık 20 metre çapında, köşeleri yuvarlatılmış özel bir yapıda, zemine sabitlenmiş olarak bulundu. Prof. Dr. Musa Kadıoğlu'nun bilimsel danışmanlığını yaptığı Düzce'de yer alan Prusias ad Hypium Antik Kenti tiyatrosunda sürdürülen kazılarda, Makedonya Kralı Büyük İskender'i tasvir eden bir heykel başı ortaya çıkarıldı. Yaklaşık 23 santim boyundaki portrede, alnın hemen üzerinde yer alan, yukarıya ve ardından yanlara doğru taranmış saç bukleleri betimleniyor. İdealize edilmiş yüz, başın yana çevrilmiş olması, hafif kalkık kaşlar ile doğru orantılı hafif yukarı bakan gözler ve hafif aralanmış dudaklar da bu portrenin Büyük İskender'i tasvir ettiğini gösteriyor. Doç. Dr. Fatma Bağdatlı Çam'ın bilimsel danışmanlığını yaptığı Bartın'ın Amasra ilçesinde Amastris Antik Kenti kazı çalışmalarında Gynmnasium olarak tescilli Bedesten bölgesinde yapılan sondaj çalışmalarında, MS 2. yüzyıla ait olduğu düşünülen, yaklaşık 1800 yıllık Aphrodite heykeli ortaya çıkarıldı. 1,53 santim boyundaki heykel, ilk olarak Nymphe heykeli olarak tanımlansa da daha detaylı yapan incelemelerde hem Aphrodite hem de Nymphe özellikleri taşıdığı anlaşıldı. Kazı başkanlığını Prof. Dr. Bilal Söğüt'ün yaptığı Muğla'da yer alan Stratonikeia Antik Kenti'nde, antik dönem mitolojisinin ilham perilerinden olan dans eden mousa heykeli ortaya çıkarıldı. Stratonikeia Antik Kenti'nde Roma Hamamı'nın Frigidarium bölümünde yapılan kazılarda, kaidesiyle bulunan yaklaşık 2 bin 175 yıllık, başı ve kolları eksik heykel, Hellenistik döneme ait Philiskos'a ait bilinen tek orijinal heykel olma özelliğini taşıyor. Kazı başkanlığını Prof. Dr. Andreas Schachner'in yaptığı Hititlerin başkenti Boğazköy Hattuşa'da, şimdiye kadar bilinmeyen dilde yazılmış bir Hint-Avrupa dili keşfedildi. Araştırmacılar ritüelistik bir metnin içinde geçen bu dili, Hitit merkez bölgesinin kuzeybatı ucunda, muhtemelen modern Bolu veya Gerede bölgesinde yer alan Kalaşma ülkesinin dili olarak tanımladı. MÖ 2'nci binyıla ait Anadolu'da henüz bilinmeyen bir Hint-Avrupa dili olduğu kesinlik kazandı. Kalaşma dilinin, Geç Tunç Çağı Anadolusundaki diğer Luvi lehçeleriyle ne kadar yakından ilişkili olduğu incelenecek.