Deniz Ateş Bitnel: "Bırakma noktasına gelmedim"

Galatasaray - Trabzonspor maçına damga vuran hakem Deniz Ateş Bitnel, 1 Ocak 2016 tarihinde TFF'nin resmi yayın organı olan TamSaha dergisinden Mazlum Uluç'a verdiği röportajda yaptığı açıklamalar ile dikkat çekmişti.Sportif faaliyetlerde çok iyi olduğum için Spor Akademisi sınavlarına girdim ama bazı şanssızlıklar yaşadım. Hazırlık devresinde çok iyi olabilirsiniz ama sınav ortamı çok daha farklı. Oradaki stres ve şanssızlıkları çok iyi yönetebilmek gerekiyor. Ama o yaşta bunu öğrenebilmek de o kolay değil. Sınavı kazanamayınca Eskişehir Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler Bölümü'ne kayıt yaptırdım. Orada alacağım eğitimin hakemliğime de faydası olacağını düşünmüştüm. Bu arada her zaman gelişime açık olduğum ve sportif faaliyetlerle uğraştığım için fitness konusunda Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü'nde eğitim aldım. 1. Kademe Fitness Antrenörlüğü belgem var. Halkla İlişkileri bitirdiken sonra gelişimime devam etmek için Spor Yönetimi bölümüne kayıt yaptırdım ve oradaki eğitimimi sürdürüyorum. Doğup büyüdüğüm şehir olan Tarsus'ta Akdeniz insanının sıcaklığı var. Bu nedenle ikili ilişkilerimin, saha içinde de futbolcularla diyaloğumun iyi olduğunu düşünüyorum. Diğer taraftan adalet duygumun da yüksek olduğu kanısındayım.-Bir hakem yanlış karar verdiğini anladığı anda bu kararını düzeltmeli mi, yoksa otoritesini korumak adına kararının arkasında mı durmalı? Aslında işi o noktaya getirmemek, doğru açıda, doğru yerde durup, doğru görmek ve doğru kararı vermek gerekiyor. Süper Lig'e çıktığım ilk sezon başıma böyle bir olay geldi. Bir PTT 1. Lig müsabakası yönetiyordum. Maç benim adıma çok iyi gidiyordu, oyuncularla diyaloglarım çok iyiydi. Bir pozisyonda açım gereği kalecinin oyuncuyu düşürdüğünü gördüm ve penaltı çaldım. Ama düdüğü çalar çalmaz benim açımdan bu kadar net bir penaltıya 11 oyuncu neden itiraz eder diye düşündüm? Çünkü olağan dışı bir durum vardı ve herkes itiraz ediyordu. Düşürülen oyuncuya baktığım anda onun da bir penaltı beklentisi olmadığını gördüm ve yardımcı hakemime telsizden 'penaltı değil mi?' diye sordum. Kalecinin topa vurduğunu ve penaltı olmadığını iletti. Rakip oyunculara durumu anlatıp kararımı değiştirdim ve oyunu hakem atışıyla başlattım. Ama başta söylediğim gibi böyle bir durumla karşılaşmanız hakemlikteki gelişiminizi olumsuz etkiliyor. Her insanın hayatında olduğu gibi benim hakemlik hayatımda da inişli-çıkışlı evreler oldu. 33 yaşındayım ve yaşım genç olmasına rağmen ömrümün yarısı kadar hakemlik tecrübem var. Bu benim için büyük bir avantaj. Hakemliğe başladıktan çok kısa bir süre sonra, 2000 yılında 3. Lig'de yardımcı hakem olarak görev almaya başladım. Ertesi sezon 3. Lig hakemi oldum. Devamında 4 yıl 2. Lig'de hakemlik yaptım. 33 yaşındayım ve yaşım genç olmasına rağmen ömrümün yarısı kadar hakemlik tecrübem var. Bu benim için büyük bir avantaj.Mecburi nedenlerden dolayı hakemliğe 2 yıl ara vermek zorunda kaldım2007 yılında A Klasmanı hakemi oldum. Yani PTT 1. Lig'de maç yöneten hakemler arasına girdim. Ancak sezon sonunda yapılan bir talimat değişikliğiyle askerlik yapmamış olanların Üst Klasman hakemi olamayacağı şartı getirildi. Benim hedefim de Süper Lig hakemliği olduğundan hem hakemliğimi hem de okulumu dondurup askere gittim ve bu süreçte hakemlikten 2 yıl uzak kaldım. Döndükten sonra da hakemliğe bir kademe alttan başladım. Ama CORE Programı'na çağırılmam ve orada aldığım eğitimin yanı sıra edindiğim maç tecrübesiyle bir sezon sonra Süper Lig hakemi oldum. Dolayısıyla benim hakemlik hayatımı askerlikten önce ve sonra diye ikiye ayırmak gerekiyor. Askerlikten önce Federasyon olarak UEFA Konvansiyonu'na üye değildik. Daha sonraki dönemde ise CORE Programı sayesinde aldığımız eğitimler ve bize verilen desteklerle Süper Lig hakemi olabildim. Hakemlik sevmeden yapılacak bir iş değil. Sevmeden yaparsanız zaten bir-iki sene sonra bırakma noktasına gelirsiniz. Hakemliğe, işinizi sevdiğiniz sürece devam edersiniz. Ben bırakma noktasına hiç gelmedim. Allah da getirmesin. Eğer bir gün 'artık bu işi yapamayacağım' diye düşünürsem bu mesleği bırakırım. Olumsuz olaylar, siz zirve noktasındayken karşınıza çıkarsa hakemliğinizi geriye götürebilir. Ama bu olayları hakemliğinizin başlangıcında yaşarsanız mutlaka ve mutlaka size tecrübe ve artı olarak geri döner. Başlangıçta başıma bu tip olaylar çok geldi. Saha içinde futbolcularla diyaloğum çok iyidir. Futbol oynamış olmanın da verdiği avantajla futbolcularla nasıl diyalog kurabileceğimi, nasıl empati yapabileceğimi iyi biliyorum. Aldığım eğitimlerden biri de beden dili eğitimiydi. Futbolcuya ne zaman güleceğinizi ne zaman nötr kalacağınızı veya ne zaman sert duracağınızı çok iyi bilmeniz gerekiyor. Çünkü yapacağınız en ufak bir ters mimik oyuncunun sinirlenmesine ve sizi yanlış anlamasına yol açabilir. Dolayısıyla çok gülmek ya da çok somurtmak yerine dengeyi iyi kurmak gerekiyor. Bu konuda eğitim almış olmama rağmen Cüneyt Çakır Hocamı da iyi bir örnek olarak dikkatle izliyorum. Çünkü nerede nasıl hareket etmesi gerektiğini çok iyi biliyor, beden dilini çok iyi kullanıyor. Bazı örnekleri ondan bazı örnekleri de Fırat Aydınus Hocamdan alıyorum. Benim hareketlerimi, jest ve mimiklerimi Fırat Aydınus'a benzetiyorlar. Her ikisinin ortasında kalmaya çalışıyorum. Süper Lig'deki 17. maçımda FIFA hakemi oldum. 33 yaş FIFA hakemi olmak için çok genç bir yaş olmamakla beraber, tecrübe edinmiş biri için önündeki 12 yılı dolu dolu geçirebileceği bir zaman dilimi. FIFA hakemliğinin yükselme kriterleri belli. 3. Kategori'den giriyor, 2. Kategori, 1. Kategori ve ulaşabilirseniz Elit Kategori'ye ulaşıyorsunuz. Bunlar için de her 6 ayda bir FIFA, klasman belirlemesi yapıyor. Ya da senede bir kategori atlayabiliyorsunuz. Benim de hedefim Cüneyt Çakır'ın bulunduğu Elit Kategori'de yer alabilmek. Teorik olarak önümüzdeki 5 yıl Elit Kategori'de yer alma ihtimalim var. Geriye kalan 7 yıl da Elit Kategori'de çok uzun bir süre. Dolayısıyla 33 yaş için geç kalınmış denilemez. Kaldı ki 33 yaş Türk hakemliği için genç sayılacak bir yaş. Benim yaşadığım Tecrübeyle 33 yaşında FIFA hakemi olabilmenin de bir kazanım olduğunu düşünüyorum. Pierluigi Collina'nın futbolcularla diyaloğu, Anders Frisk'in fiziksel performansı ve beden dili, Markus Merk'in de otoritesi benim için hep örnek olmuştur. Bir de beni en çok etkileyen hakemlerden biri Lubos Michel'dir. Galatasaray'ın deplasmanda oynayacağı Leeds United maçına verilmişti. Böylesine kritik bir maça bu kadar genç bir hakemin atanması çok tartışılmıştı. Böyle bir ortamda üst düzeyde bir performans sergilemesi beni de çok etkilemişti. Cüneyt Çakır gibi bir hakemle aynı dönemde hakemlik yaptığımız için çok şanslı bir jenerasyonuz. Cüneyt Çakır ve ekibi, Türk hakemliğinin çıtasını çok yukarlara taşıdı. En büyük hedefim Cüneyt Çakır'ın izinden gidip onun yönetmediği müsabaka kalırsa o müsabakayı yönetebilmek. Hakemliğe ilk başladığımda hedefim Dünya Kupası finali yönetebilmekti. Şu anda bu hedeften bir sapma yok. Bu yönde çalışmalarıma devam edeceğim. Dünya Kupası finali yönetebilirsem ve Cüneyt Hocamın başardığı gibi Şampiyonlar Ligi finalinde düdük çalabilirsem hedefime ulaşmış olacağım.