Güleryüzlü insanların kendine has ülkesi: Küba

Dansın ve devrimin ülkesi, nam-ı diğer zaman makinesi... Gelin. Küba'ya gidiyoruz.Aeropuerto Internacional Jose Nartin havaalanında girişte kadın polisler pasaportlamıza göz attıktan sonra bizi kontrol yerine yönlendirdi. Kontrolden sonra elimize kişisel bilgilerimizi yazmak için birer form verdiler formları çıkıştaki güvenlikçiye teslim ettikten sonra cadeca denilen döviz burosuna yöneldik. ABD doları cuca çevrildiğinde %10 komisyon alınıyor denildiğinden bizde paralarımızı euro ya çevirdik. Küba'da 2 para birimi kullanılıyor. Turistler için cuc yereller için cup kullanıyor. Bir cuc yaklaşık olarak bir abd dolarına eşit ve bir pezo 24 cuc değerinde. Memur maaşları pezo ile ödeniyormuş. Havalimanında euromuzu Küba parası cuca dönüştürmek için dövizcinin önünde uzun bir sırada beklemek zorunda kaldık. Küba'ya yağışlı bir günde vardık. Küba seyahatı boyunca konaklamayı casa larda yaptık. Casa genelde devletin kontrolünde olan, her odada banyo, tuvalet, sıcak suyun ve klimanı zorunlu hale getirilmiş olduğu halkında turizmden faydalanmak için yerlilerin evinin bir kısmını turistlere kiraladığı yerlere deniliyor. Casaların kapılarının yanında mavi renkli ters bir çapa var. Böyle evlerde konaklamak için kapısını çalabilirsiniz. Kaldığımız casalarda sabah kahvaltıları dahildi ayrıca tercihiniz doğrultusunda akşam yemeğini de hazırlanmalarını isteğinde bulabilirsiniz. Yağmurlu havaya rağmen valizlerimizi casaya yerleştirir yerleştirmez kendimizi sokağa attık. Havana'da bulunduğumuz casa turistik eski bölgenin adıyla Habana Vieja en turistik caddesi Obispo Caddesi'ne yakındır. Öncelik rotamız Museum of the Revolution (Devrimin ruhunu hissedilen çok güzel bir müze) önünde bulunan büyük park Plaza de 13 Marzo ve Puarto Caddesindeki heykeltıraş Metin Yurdanura tarafından yapılan Atatürk büstünün de bulunduğu parka doğru ilerledik. Daha sonra kordon boyu Malecon a geçtik tabi hava bulutlu olduğundan gün batımını göremeden birçok sanat dalıyla ilgili sergilerin yapıldığı meşhur Prado Caddesinde yürüdük. Cadde boyunca birbirinden farklı mimarı yapıdaki binalar eski bakımsız olmasına rağmen ihtişamıyla hala muazzam görünüyordu. Ayrıca binaların duvarlarında sonradan yapılan çizimler ayrı bir renk ve anlam katmıştı. Daha sonra şehrin en kalabalık sokağı Obispo Sokağında canlı müzik eşliğinde yemeğimiz yedikten sonra geri kalan zamanı Opispoyu gezerek geçirdik. Sonrasında sebze- meyve halinde yapılan alışverişten sonra oradan da eski Parlamento binası Capitolio yanından Obispoya geçtik. Şehrin havası biz o kadar iyi geldi ki 13 saatlik uçak yolculuğun yorgunluğunu bize unutturdu. Sonraki gün Havana Katedrali (Kristof Kolombun naaşı yıllarca kaldığı ve dünyada mercan kayalarıylayapılmış olan tek katedralini), Plaza de Armas (eski eşyaların, rozetlerin, fotoğraf makinaları, dergi, kitap gazete vb. bir çok antika eşyaların satıldığı pazarda birbirinden güzel ve ilginç şeylerle karşılaşabileceğiniz, cafe, restoran, canlı müzikleri ve güzel mimariye sahip meydan), Plaza de San Francisco gezdikten sonra lokal bira imalathanesi ve Havana'nın en iyi kahvehanesinde meşhur Küba kahvelerinin olduğu Plaza Vieja'da canlı müzikli mola verdik. Havana şehri aslında her sokak ve caddesiyle adeta açık hava sanat müzesi gibi. Binalar eski yıkık dökük olsa dahi mimari yapısı ve duvar çizimleriyle bambaşka bir atmosfere bürünmüş. Turistik mekânlar bakımlı ve temiz. Tabii, bu temizlik diğer sokaklar için söylenemez. Fark ettiğim bir durumda insanlar sabah kalkarken kendi iş yerlerinin önünü süpürüyordu. Her köşe başında salsa ve canlı müzik var. Çıplak sesle söylenen şarkılar insanı hayranlık uyandıran türden duygusal ifade bırakıyordu. Müthiş bir ses rengine sahipler. Müzik ve dans konusunda gerçekten çok başarılılar en ruhsuz insanı dahi harekete geçirebilirler. Küba sokakları hem hareketli hem de eğlencelidir. Ülke genel olarak bambaşka bir dokuya sahip. Sokaklar renk cümbüşü gibi zencisi, beyazı, yerlisi ve melezinin, ten rengi ne olursa olsun, ayrımcılık bilmeden bir arada yaşamaları ve aile kurmaları işte insanlık budur dedirtiyor. Kübadaki insanları genel olarak mutlu hareketli buldum aynı zamanda çok rahatlar.İnsanları güler yüzlü sıcakkanlı ve her daim size yardımcı olmaya çalışır Devlet dairesinde çalışanlar hariç. Fotoğrafı çekmeye çalıştığınız insanlar sizden para ya da yiyecek talep ediyorlar vermeseniz de, peşinize takılıp sizi taciz eden olmuyor. Kübada evsiz bulamazsınız. Evsizler için barınaklar her yerde mevcut. Devlet her aileye aile büyüklüğüne göre ev tahsis etmiş. Büyük evlerde ailenin birçok bireyi ile yaşanılıyor. Tüm evlerin kapı ve pencereleri açık oturuyorlar. Küçük evler bir oda bir göz her evin girişinde bir televizyon ve karşısında koltuk, içeride de bir oda. Sallanan koltuk çok yaygın. Ya evlerinin önlerinde avlusunda ya da içerde rastlayabiliyorsunuz. Kübada evlerin çoğunda cam yoktur pencereler panjur ya da demir parmaklıklar kullanılmış. Size puro satmak için her köşe başından çıkan I have cheap cigar my friend diyen insanlar çıkabilir. Bu tür insanlara güvenmediğim için itibar etmediğimden ülkeyi terk ederken sahte purolara veya faturasız purolara el koymak gibi durumlar yaşanabiliyormuş. Ondan dolayı dükkanlardan ya da devletin tekel mağazası gibi mağazalarda fatura karşılığın almaları. Ancak arkadaşım Plaza de Vieja' ya giderken puro satan bir adamla meydan civarındaki bir binanın içine girip tabi ortam ona çok korkunç gelmiş 25lik ahşap bir kutu içinde benim 10luk aldığım puro fiyatına satın aldı. Ürün orijinal olup olmadığını bilmiyorum ancak kutudaki etiket, kutunun şıklığı gayet kaliteli görünüyordu. Alışveriş için belli ürünlere bakmak gerekiyor ki bu ürünler puro, resim, Che hediyelikleri olabilir.Ayrıca deri çanta ayakkabı vb. deri ürünler ve ahşap hediyelik eşyalar yaygın olmakla birlikte yağlı boya tabloları mükemmel ve her yerde bulabilirsiniz. Takıda beklediğim çeşitte bulamadığımdan hayal kırıklığı yaşadım. Alışverişte olabildiğince pazarlık yapabilirsiniz ancak devlet bayilerinde mümkün değil. Alış veriş için sokak aralarında yapabileceğiniz gibi. San Jose Sanatçılar Pazarında da hediyelik alışveriş yapabilirsiniz. Pazar geniş kapalı bir alanda her tür hediyelik eşya ve yağlı boya tabloları bulabilirsiniz. Ayrıca alışveriş esnasında atıştırmalık yiyeceklerde bulabilirsiniz. Pazarın girişi tablolar koca bir alanı kaplamıştı hepsi birbirinden renkli ve güzel tablolardı. Binalar gibi çoğu araçlarda bakımsız ve başka hiç bir yerde göremeyeceğimiz1950-1960'larda zamanın da kalan arabalar, otobüsler ve kamyonlar var olduğu adeta bir zaman makinesinin içindeymiş gibi hissedersiniz hepsi çok farklı model ve renk özelliklerine sahipti. Yeni model arabalara karşılaşmak da mümkündür bu araçlar çoğu Çin markası. Bunun dışında cocotaxiler, faytonlar, mobiletler ve bicitaxiler ulaşımın vazgeçilmez parçalarıdır. Halk kamyon kasasına koltuk konularak yapılmış otobüslere ve at arabaların arkasına konulan koltuklarda da ulaşımı sağlıyorlardı. Kamyon kasası bana çok ilginç gelmiş eski filmlerde insanları gözaltına aldıkları üstü açık askeri araçlarına benzetmiştim. Ülkede tüm okul araçları gereçleri ücretsizr. Çocuklar liseye kadar okumak zorunda, eğer okumazsa ebeveynleri hapse giriyor ve üniversiteler dâhil bütün eğitimler ücretsizdir. Kübada yaşayan herkes eğitimle birlikte sağlık hizmetlerinden de ücretsiz yararlanılıyor. Küba halkının iletişim bağları çok güçlü. Yoldan geçenlerin birbirlerine selam vermeleri, herkesin kapı önlerinde birbirleriyle muhabbetin sıcaklığı canlılığı buna polis memurları da dâhildi. Yoldan geçenlerele sohbet ve selamlaşarak oturan insanlar, sokaklarda dolaşan seyyar satıcılar, sabahları çiçek satan seyyar çiçekler, her yer rengarenk, her yer hayat dolu cıvıl cıvıldı. Resmen hayat sokakta dedirtiyor insana. Sokaklarda ilerlerken evlerin çoğunun camlarının, kapılarının açık olduğunu görüyorum insanlar camdan ve kapıdan oturarak geçen giden insanlarla selamlaşma ve muhabbete koyulmaları bizim eski Yeşilçam filmlerdeki sıcaklığını canlılığını hissettirdi. İlk başlarda insanların evlerine göz atmaya çekindiğim halde insanların bundan rahatsız olmadıkları fark ettiğim halde yine de o çekingenliğimi kıramadım. , Ayrıca sokakta dolaşırken koca bir pasta arabadan çıkarılıp önümüzden geçti bizde pastanın sahibinden izin isteyerek doğum günü partisine katıldık meğer Kübada halk bu tür özel günler için herhangi bir masraftan kaçınmadan en güzel şekilde kutluyormuş. Sokaklarda ve şehirlerarası yollarda reklam panoları hiç yoktu, sadece devrimle ilgili yazılar ve devrim kahramanları, che resimleri ve propaganda panoları vardı. Ayrıca birçok yer de Ülkedeki ambargodan dolayı Venezüella desteğini sağlayan Hugo Chavezinde resimleri vardı. Yemek konusunda ağırlıklı pizza, makarna, domuz eti, pilav, sığır eti, siyah fasulye, deniz ürünleri mango, papaya, muz, avakadolu salata dan oluşuyordu. Porsiyonlar hep boldur. Tukola diye Coca-Cola formülüne benzer bir kolaları var. Kahvaltılarda guava vb. tropik meyve suları ve guava reçeli, sıcak süt, omlet, tereyağ, bal ve taze meyveler kahvaltımızı oluşturuyordu. Orada bol bol tropik meyve suyu hepsi taze sıkılmış ve Küba kahvesi olanCortadita yı içtim. Bazı yerlerde kahvenin yanına bir parça şeker kamışı verirler verilen şeker kamışlarını kemirerek yada emerek kahveyle birlikte tüketiyorduk . Şehirde bir çok yerde ankesörlü telefonları var. Cep telefonu çok yaygın değil. Telefon ve internet çok yaygın olmadığından, internet bulmak zor. Bulsanız dahi ya çok yavaş ya da çalışmıyordu, tekrar tekrar denemek gerekiyordu. Uluslararası arama yapmak çok pahalı. Cep telefonunuz servis dışı olabilir. İnterneti Etecsa adı verilen mekanlarda 30 ya da 60 dakikalık kartlar alarak tabi bunları alırken bu arada insanları teker teker içeri alınarak işlem yapılırdı. Ne zamanki cep telefonlu bir kalabalık gördüyseniz biliniz ki orası wifi bağlantı noktası. Hemen harekete geçip kartın üzerindeki numara ve şifreyle internet girişi yapınız kaybedecek zaman yok çünkü internet acayip yavaş ve her yerde çekmiyor.