Felsefe mabedi Atina, bugün kendisini grafiti sanatıyla ifade ediyor

Üç yanından tepelerle çevrili bir ovaya kurulu bu şehirden çıkan fikirler dünyaya ve tarihe yön vermiş. Platon da buradan çıkmış, Sokrates de. Zaman değişse de kendini ifade etmek isteği azalmamış Atina'nın. Şehir, bugün kendisini dünyaya hayat ve ötesine dair sergilediği rengarenk grafitileriyle ifade ediyor.Yunanistan, neredeyse bir taş atımı mesafedeki adalarıyla olsun, Selanik, Atina, Kavala gibi kentleriyle olsun özellikle son yıllarda Türkiyelilerin her tatil fırsatında soluğu aldığı ülkelerden biri. Binlerce yıl önce Avrupa uygarlığının temellerinin atıldığı bu topraklar, özellikle de Atina, antikitenin hayat bulduğu bir şehir. Atina'nın siluetine hakim olan, evet, Akropolis'teki Parthenon ya da Erektheinon belki. Ancak şehrin sokaklarında dolaştığınızda sizi kuşatan ve etkisi altına alan, antikite kadar grafitiler de oluyor. Son yıllarını borç krizinin savurduğu siyasi bir dinamizm içinde geçiren ve parlamento binasının hemen karşısındaki Sintagma Meydanı'nın adını dünyanın her yerinde hafızaya kazıyan Yunanlılar, öfke ve coşkularını da kentin duvarlarına işlemiş. Atina, bir şehrin tabandaki bastırılmış zenginliğinin özgürlük estetiği ile nasıl da dile gelip konuştuğunu, sokaklarını dolaşanlara cömertçe sergiliyor.Omonia'dan Sintagma'ya yürürken, Exarchia'da gezerken, Gazi'de -evet semtin adı bu; eski gaz fabrikası çevresinde ya da Monastiraki'nin etrafında dolaşırken emin olun büyüleneceğiniz grafittiler karşınıza çıkacak. Atina sokaklarında neredeyse bir karış boş yüzey bırakmayan bu rengarenk isyanla, etkileyici bir karşılaşmanız olacağından şüpheniz olmasın. Grafitinin mecrası sokak duvarları, kaldırımlar, kamu binalarının, bankaların, mağazaların işlenebilir tüm yüzeyleri... Grafiti, kat kat, katman katman, canlarının istediğince isyanın dile geldiği araç. Ve bir şehrin duvarında bir şehir ile paylaşılarak toplumsallaşan ve politikleşen bir isyan. Mesela bu dile gelişin en güzel göründüğü yerlerden biri her daim fokurdayan, isyanın ve dinamizmin şehre sızdığı ve yayıldığı Politeknik'in kampusu. Politeknik deyip geçmeyin... Hem Nazi işgalinde direnmiş hem de ülkede 1967'de bir darbeyle başa geçen Albaylar Cuntasının sonunu başlatmış, sıkı bir isyan geleneğine sahip bir üniversite. Duvarlarına nakşettiği grafitiler ile burada yaşayan özgürlük ruhunu çok coşkulu bir şekilde gösteriyor. Grafiti, ülkenin son dönemde içinden geçtiği sıkıntıları ifade etmenin de araçlarından biri. Bir kutu sprey boya, biraz el yatkınlığı ve elbette hayalgücü, memnuniyetsizliğin itkisi ve cesaret... Atinalı grafitici Paul'un ifadesiyle Temiz duvarların örttüğü kirli fikirleri açığa çıkarmaya yetiyor. Gerçekten de yetiyor... Yunan gazeteci Kostas Kallergis'in hazırladığı The Wake Up Call (Uyanma Çağrısı) adlı belgeselde de Atina'daki grafitiler konu ediliyor. Çalışmaları gösterilen Atinalı sokak sanatçıları Paul, MaPet, Absent ve Bleeps de kendilerini ülkedeki politik isyanın bir parçası olarak tanımlıyor ve grafitiyi medyanın karartma ve çarpıtmalarına karşı bir araç olarak anlatıyorlar.