Deniz Pehlivan 27 yaşında 64 ülkeyi gezdi

Genç yaşına rağmen 64 ülke gezen blogger Deniz Pehlivan, işinden ayrılıp dünyayı gezmeyi mesleği haline getirdi. Kendisine sorduğu İşinde mi başarılı olmak istiyorsun yoksa hayatında mı? sorusu tüm yaşamını değiştirdi. Böylece risk analisti olarak çalışan Deniz, en büyük riski alıp istifasını verdi ve yola çıktı.Fethiyede doğup büyüdüm. Sürekli turistler ile iç içeydim. Hep merak ediyordum, onlar buraya geldiyse biz neden oralara gitmeyelim diye.İstanbul Üniversitesini kazanınca Work and Travel ile Amerikaya gittim, ardından 3 kez Interrail yaptım. Gezme virüsü bir kez zihnime kazındıktan sonra, artık hayat tarzım olmaya başladı. Bir bakmışım 27 yaşında 64 ülke gezmişim. Hayatımın en zor kararıydı. Gitmek mi zor yoksa kalmak mı diye günlerce kendime bu soruyu sordum. Başarı, sadece işte başarılı olmak mıydı yoksa hayatta başarılı olmak mı?5 buçuk sene sonra işten ayrılmaya karar vermemdeki en büyük etken bu sorulardı. Hayatta başarılı olmak istiyordum. Daha görmediğim, yaşamadığım, tatmadığım öylesine çok şey vardı ki. Ama istifa etme ve blogger olma süreci, öyle çat diye oluşmadı. Bu kararı almamın arkasında 1 yıl boyunca yazdığım binlerce sayfa yazılarım ve kurduğum sosyal medya hesaplarım vardı. Bunlar en büyük güvencem oldu.Herkes, küçücük bir odada çalışırken, seyahat etme hayallerim yüzümden aniden beliren özgürlük hayalimden dolayı istifa ettiğimi ya da laptopun kapağını çarpıp çıktığımı düşünüyor. Ama ardında çok uzun bir emek ve akabinde verilmiş bir karar sürecini çoğu kimse bilmiyor. Artık hep yollardayım. Bir seyahatim biterken, bir sonrakinin dönme aşaması şekillenmiş oluyor. Haziranın sonuna kadar Akdeniz turu, Temmuz ayında 18 ülkelik bir Avrupa turu, Ağustos ayında ise Karadeniz turu yapacağım. Eylül ayında İran ve Azerbaycan, kışın ise küçük bir Güney Doğu Asya planım var. Dünyanın en güzel yapılarından bir tanesi olan Çin Seddine çıkıyordum. Yaşlı bir amca soluk soluğa kalmıştı. Yardım ettim. Taş blokların üstünden Çin Seddini izliyorduk. Amerikalı amcanın Şu an çok param var. Önceden hep para kazanır, sonradan gezerim diye düşünürdüm. Yaşlanınca parası oluyor insanın. Ama harcayacak, tırmanacak gücü olmuyor. Her şeyi doğru yaşta yapın. sözleri, belki de şu anda bulunduğum konumumun en büyük kilit taşlarından birisi. Yolda öyle insanlarla tanışıyorsunuz ki, öğrendikçe kendinizi ve dünyayı keşfediyorsunuz. Ben kahvaltı dışında hiç bir ülkede yemek konusunda zorlanmadım. Gittiğim her ülkede yiyecek olağanüstü yemekler buldum. Ama en farklı yiyecek; akrep idi. İçecek ise yılanların olduğu şişelerdeki viskiler. Bir şekilde yeniyor ya da içiliyor. İnsan sadece ön yargılarından korkuyor. Deneyince Başka yok mu? diyebiliyorsunuz. Ben, sosyal medya hesaplarım büyüsün diye bu işe başlamadım. Bir gün Japonyaya giderken, düzgün gezi yazısı bulamadım. Hep yabancı sitelerden yararlandım. O gün, Mahatma Gandhinin sözleri aklıma geldi: Dünyada görmek istediğin değişimin ta kendisi ol.Ben de o gün blog açmaya karar verdim. Meslek olarak değil, gezdiğim onlarca ülkeden öğrendiklerimi insanlara deneyimler ışığı altında anlatmak tek amacımdı. Meğer insanların böyle bilgilere çok ihtiyaçları varmış. Sağ olsunlar çok sevdiler beni. Hala da önceliğim sosyal medya değil. Yazabildiğim kadar çok ülke hakkında yazılarımı yazıp, gidebildiğim kadar çok yere gitmek istiyorum. Sosyal medya uçar-gider. Ama yazı her zaman kalır. Önümüzdeki bir kaç sene içerisinde memleketim Fethiyeye geri döneceğim. Ben başka yerde yaşayamam. İş hayatında iken bile, hep Fethiyeye döneceğim derdim. Dünyanın hayran olduğu bir coğrafyada yaşıyoruz. Çok yer gördüm. Ama yine de memleketim derim. Bu sevgim hiç değişmedi. Ömür boyu yollarda olan ve aynı zamanda ailesi de olan bir çok gezme meraklısı blogger var. Bu bir meslek aynı zamanda. Zaten artık istesem de duramam. Dediğim gibi, kana karıştı o virüs. Vücudu sardıkça saran bir gezme merakı, özlemi var. Bunun tadını alan istese de duramaz. O yüzden, muhtemelen kuracağım ailemin tüm fertleri de yolda olmayı seveceklerdir. En azından eşim. Göreceğiz. Çok güzel bir meslek ama inanın bana dışarıdan göründüğü kadar kolay değil. Bazen Deniz. Bu kadar uğraştığına değer mi ? diye kendime bile soruyorum. Olay sadece yazı yazmak, fotoğraf paylaşmak veya takipçilere sahip olmak değil. Olay, değer görmek, yazdıklarınızın okunarak sizlere gönderdikleri Senin sayende ilk defa yola çıkıyorum. Bu, senin sayende oldu. İyi ki seni tanımışım mesajları alarak, kitleleri harekete geçirmekte. İşte o zaman başarı da geliyor. Tabi çok fazla çalışmalısınız. Yeri gelecek günde 12-14 saat yazı yazmanız lazım. O derece çalışmaktan bahsediyorum. Asla korkmayın. Çekinmeyin. Tereddütleriniz, önyargılarınız olmasın. Yaşayın, görün, tadın. En azından Denedim. Olmadı. Dersiniz. Keşke dememek için düşün yollara. Burası sizin eviniz. Korkunuz niye?