Raporun ortak yazarlarından Dr. Wenbo Tang "Fareyi üzerinde çok sayıda delik olan bir peynir labirentine koyduk" diyor.
"Ve deliklerden birinde gizli bir şeker ödülü vardı."
Fareler tatlıya giden yolu öğreniyor ve bilim insanları nöronların ateşlendiği örüntüyü haritalandırıyor. İkinci ve farklı bir yol belirleyerek, eski bir anı ile o gün oluşan anı arasında ayrım yapabiliyorlar.
Daha sonra ekip, seçici anıları silip silemeyeceklerini araştırmaya başladı. Ekip, şekeri nasıl bulacaklarını yeni öğrenmiş farelerin, küçük göz bebeği uyku evresindeyken hafıza oluşturan nöronları bastırıldığında, uyandıklarında onu tekrar bulamadıklarını gördü. Ancak, bunu uykunun daha geniş göz bebeği evresinde yaptıklarında, fareler doğrudan şekere gitti.
Yolu hatırlayabiliyorlardı, bu da uyku sırasında hafıza oluşturma sürecinin kesintiye uğramadığını gösteriyordu. Bilim insanları beynin yakın zamandaki deneyimlerin işlenmesinin göz bebeği küçükken gerçekleştiğini öğrendiler.
Daha önceki deneylerden, daha büyük göz bebeği evresinin farklı bir işlevi olduğunu düşünüyorlar: Mevcut anıları güçlendirmek. Bu, ekibi, en azından farelerde, beynin yeni anıları işleme ve mevcut anıları pekiştirme görevlerini ayırdığı sonucuna götürdü. Bu sayede, büyük olasılıkla bunların birbirleriyle etkileşime girmesini engelliyor.