DÜŞMEYEN YA DA DÜŞÜRÜLMESİ MÜMKÜN OLMAYAN ÜRETER TAŞINDA TEDAVİ NEDİR ?
İdrar kanalına yani üretere düşmüş bir taş birkaç nedenden dolayı düşmüyor olabilir. Bunlardan en önemli nedeni taşın çapının büyük olması ve üreter içinde takılmasıdır. Diğer nedeni üreter kanalı içinde takılan taşın üreter kanalı duvarında oluşturduğu ödem ile lümenin daralması ve taşı daha da sıkıştırmasıdır. Bazen taşın çentikli olması nedeniyle üreter kanalı içine takılması da nadir de olsa görülebilmektedir.Taşın üreter kanalı içinde takılması en sıklıkla böbrek havuzunun çıkışında ya da çıkışın hemen altında veya üreterin leğen bölgesindeki büyük damarların üstünden geçtiği (çaprazladığı bölgede) lümenin daralmasından dolayı olmaktadır. Ayrıca üreterin idrar kesesine açıldığı alt uçta da sıklıkla taşın takılması ve düşürülememesi ile karşılaşılmaktadır.Üreter kanalında kalmış taşlarda en etkin tedavi endoskopik olarak idrar yolundan girip taşın lazer ile kumlara yada 1-2 mm lik parçalara kırılmasıdır. Bunun için genel anestezi altında çok ince bir endoskopik cihaz ile üreter içine kadar girilir ve taş görülerek lazer enerjisi ile parçalara ayrılır. Endoskopik cihaz özellikle üreter kanalının alt bölümlerinde kıvrılmayan (rijid) iken, üreterin üst kısmındaki taşlarda daha sıklıkla kıvrılabilen (fleksibl) endoskopik cihaz kullanılır. Eskiden bu taşları basket adı verilen bir yakalayıcı telin içine kavrayıp çekilmesi ile tedavi ederken, günümüzde basket yöntemi çok nadir kullanılmaktadır. Lazer ile büyük taşın parçalara ayrılmasından sonra parçaların toplanması için bu basket cihazı ek olarak kullanılabilir. Ancak taşı kırmadan basket ile taşın çekilmesi üreter kanalında istenmeyen yaralanmalara neden olabilmektedir. Taşın üreter kanalı içinde endoskopik cihaz içinden geçirilen lazer ile kırılması sırasında taş kırma gücünün etkisi ile yukarıya hatta böbrek içine kaçabilir. Prof. Dr. Tibet Erdoğru özellikle son yıllarda ve taşın lazer ile kırılması sırasında geriye kaçmasını önleyen malzemelerin geri kaçma sorunun yaşamaması için tavsiye etmektedir. Endoskopik lazer uygulama ile taşın kumlara ya da 1-2 milimetrelik parçalara ayrılması ve dökülmesi sonrasında işleme son verilir. Ancak mutlaka başka taşın kalmadığı kontrol edilir. Üreter içinde taşın yaptığı travma ve buna ek olarak lazer ile kırma sırasındaki travmaların arttırdığı üreter kanalı duvarındaki ödem lümeni daraltacağı için ameliyattan sonra şiddetli ağrı atağı ile karşılaşmamak için üreter içine stent adı verilen geçici bir borucuk yerleştirilebilir. Bu stent, hem idrarın drenajına yardım eder ve ameliyat sonrası sanki taş düşürüyormuş gibi ağrı ataklarının yaşanmasını önler, hem de üreter duvarındaki ödemin daha hızla iyileşmesine olanak sağlar. Ağrı yaşanmayacağı için hasta 1-2 gün içinde işine ya da sosyal yaşamına rahatlıkla geri dönebilir.
VÜCUT DIŞINDAN GÖNDERİLEN SES DALGALARI İLE TAŞ NASIL KIRILIR ?
Vücut dışından şok dalgaları ile taş kırma anlamına gelen (Extracorporeal Shock Wave Lithotripsy) ESWL taş kırma mekanizmasında taşın mutlaka sıvı içinde yer alması önem taşır. Bu sıvı da idrardır. Vücut dışından yüksek ses dalgası ile adrarda gönderilen dalgalar röntgen makinası ya da ultrasonografi ile taşın üzerine odaklanır. İdrar içinde yüzen taşa çarpan ses dalgaları taşın yüzeyine ufak hava kabarcıkları oluşturur, ardışık gelen ses dalgası ile bu hava kabarcığı patlar ve taş yüzeyi çatlayarak parça kopmaya başlar. Yeni hava kabarcığı oluşur sonra gelen ses dalgası da bu kabarcıkları patlatır. Yani, ESWL taşın kırılması için taşın çevresinde idrar olması gerekmektedir. Üreter kanalına sıkışıp takılmış bir taşta maalesef etrafında idrar yoktur. Bu nedenle de ESWL ile kırılması çok zorlaşabilir. ESWL 2 cm’nin altındaki böbrek havuzu taşlarında daha uygulanabilir bir yöntemdir. ÜRETER TAŞI CERRAHİ TEDAVİSİNDE BAŞKA BİR YÖNTEM VAR MIDIR ?Eskiden üreter taşları açık cerrahi ile alınırdı. Günümüzde optik ve endoskopik teknolojisinin gelişmesi ile artık açık cerrahi uygulanması hemen hemen yok gibidir. Ancak bazen çok büyük üreter taşları özellikle büyük damar komşuluğunda takılmış ve orada büyümüş olabilir. Bu taşlara ödem nedeniyle endoskopik olarak ulaşılamayabileceği gibi, stent de yerleştirilemeyebilir. İşte bu durumda laparoskopik teknik ile vücuda açılan 3 ufak delikten vücut içine gönderilen optik ve ince laparoskopik cerrahi aletlerle üreter duvarı kesilerek taş üreter içinden dışarı alınır ve duvar tekrar dikilir. Bu yöntemle de hastan 1-2 günden fazla hastanede yatmamaktadır.