Bu arada eğitimine devam edebildin mi? – Evet, lise mezunuyum. Vakfıkebir’de doğdum ama Trabzon’da yaşadım hep. Trabzon çok küçük bir şehir. İnsanları sıcaktır, samimidir. Tanımadığınız birinin kapısını çalın, “Açım” deyin, sizimisafir ederler. Böyle bir ortamda büyüdüm. Çoğunlukla erkek arkadaşlarım olurdu. Erkek gibi büyüdüm diyebilirim. Küçükken çok kavga ederdim. Liseye giderken okulda hentbol takımındaydım.Oradaki antrenörüm çok sert olduğum için, bir gün antrenman sonrası “Sen git boks yap” dedi. Çok sert vefaullü oynuyordum. O lafı yediğim akşam rüyamda boks yaptığımı gördüm. Boks yapmaya karar verdim. Ailemden habersiz kaydımı yaptırdım bir spor salonuna. Ablama söyledim, “Deli misin?”dedi bana. Boksa başladıktan altı ay sonra amatör kızlarda Türkiye Boks Şampiyonuoldum.Gazetelere çıkınca babam farketmiş. Bir gün işyerindeçalışırken gazetede beni görüp, “Ya bu benim kız değil mi?” demiş.Şaşırmış…– Öğrenince kızdı mı? – Yo, hiç bir şey demediler. Zoru seviyorum ben. Toplumda “Yapılamaz, zor” denen şeyi yaparım. Başarılamaz gibi görünen şeylerin üzerine gitmeyi severim. İnatçıyımdır.