"Hiç hamile kalmadım, hiç anlaşılmadım, iş hayatımda hep özverili oldukça kaybettim. Tırnaklarımla çabalamadan, hiçbir kısmet kucağıma düşmedi. Son 20 yıldır ailemden ayrı şehirde yaşıyorum çünkü acılarına uzak olmak istiyorum. Normal mi? İşin kötüsü, mesleğim icabı 20 yıldır hissettiklerimi söyleyemedim ya da hissetmediklerimi defalarca söylemek zorunda kaldım.. Gerçi "zayıf cins" olarak algılanan kadınlardan beklenenin fazlasını yaptım.. Sonuç: 0 Adalet duygum artık sarsıldı... Bence yaşamaya değer tek şey oydu