Rüzgar Erkoçlar'dan dobra açıklamalar

Cinsiyet değiştirme ameliyatıyla ilgili ayrıntıları basına sızdıran doktoruna açtığı davayı bir buçuk yıl sonra kazanan Rüzgar Erkoçlar, hayatında olup biteni Hürriyet gazetesinden Sibel Arna'ya anlattı. (Fotoğraflar: Muhsin Akgün)Aslına bakarsan ben her zaman kendimi tamam hissediyordum. Benim baktığım yerden durum hep aynı. Dışarıdan bakıldığında öyle olmadığını insanların yüzündeki ifadelerden ve bitmek bilmeyen göz temaslarından anlıyorum. Ayaklarımdan saç tellerime kadar beni süzdüklerini fark edince Aaa doğru ya, ben Rüzgar Erkoçlarım diyorum. İkinci hayat değil ki bu. Ben kendimi bildim bileli böyle hissediyorum, bu hayatı yaşıyorum. Hayatın güzellikleri, deneyimleri ve hissedilenler değişiyor ama ben hep benim. Yakışıklılık ve güzellik kavramları benim için hiçbir zaman önemli olmadı. Eğer birinde bir güzellik görüyorsam bu kesinlikle o insanın ruhundaki ve yüreğindeki güzelliğin yansımasıdır diye düşünüyorum. Ama itiraf edeyim; son zamanlarda en sık duyduğum kelime bu. Herkes, Amma da yakışıklı oldun diyor. Evet, öyle bir durum çizildi. Fırında 15 saat çalışıyordum. Çok da mutluydum, kendi paramı kazanabiliyordum. Ta ki basın gelip de beni ve diğer çalışanları rahatsız edene kadar... Bu da benim için çok güzel ve farklı bir deneyim oldu. Bu kez işin mutfağındaydım. Bir oyuncu olarak arka tarafta işlerin nasıl yürüdüğünü gördüm. Gerçekten cesaret işiydi. Çünkü 10dan fazla kadının olduğu bir yarışma programını üstüne üstlük bir de canlı yayın olarak yapıyorduk. Çok yoğun ve yorucu geçiyordu. Erken yaşlarda çalışmaya başlamış olmamın etkisi olabilir bu, çünkü yaşanmışlıklarınla şekil alır her şey. Bunlar da beni hayatta güçlü kılan şeyler. Bu hayata insanların onayını almak için gelmedim. Ne istediğime ve nasıl hissettiğime bakarak yol alıyorum. Tam olarak bertaraf edebildiğim söylenemez aslında. Çünkü bazen öyle şeylerle sınanıyorum ki farklı olan ben miyim onlar mı anlamıyorum. Biraz incelemelerini anlıyorum ama saatlerce göz hapsinde tutmaları tacize giriyor. Düştükleri komik duruma bakmadan gizli gizli fotoğraflarımı çekmeye çalışıyorlar. Ah be kardeşim, ben de salak değilim, bir izin iste, biraz kendine saygın olsun! Merak dışındaki tepkiler çok güzel. Yanıma gelip sarılmak isteyenler de var, Cesaretinden dolayı tebrik ederiz diyenler de... Keşke öyle olsa be Sibel. Kalenin ağlarında çok fazla yırtık var, o yüzden kalem hiçbir zaman dolu görünmüyor. Duygularımı çok fazla belli etmem, kendime bile... Çünkü acı seni ele geçirirse sürekli hayatındaki olumsuzlukları görürsün. Ben geçmişe bakmak yerine önüme bakmaya çalışıyorum. Tam bir film kurduyum diyebilirim. Kitap olarak da kişisel gelişim ve parapsikolojisi tarzı kitaplar okuyorum. Menajerim Tuğçe Yavuzla birlikte gelen senaryolara vakit ayırmaya çalışıyoruz. Spor yapıyorum. Bir de yakında kendi tasarımım olan tişörtleri satışa çıkaracağım. Onun hazırlıklarıyla ilgileniyorum. Önceleri sadece arkadaşlarımı takip etmek için kullanıyordum Instagramı. Sonra bir arkadaşımın ısrarı üzerine bir paylaşım yaptım ve çok güzel yorumlar aldım. Şimdi her fotoğrafımın altında yüzlerce güzel yorum var. Sonuçta ben fotoğraf paylaşmasam da beni izinsiz çektikleri için fotoğraflarım çıkıyordu. Şimdi en azından istediğim fotoğrafı kendim koyuyorum. En son iki senelik bir birlikteliğim vardı ve o da bir yıl önce bitti. Şu an hayatımda kimse yok. Doktorum Hanife Akınoğlu, Erol Köse ile birlikte hasta ve hekim arasında sır kalması gereken bilgileri tüm kamuoyuna ifşa ederek beni tanıtım ve reklam malzemesi olarak kullanınca ben de hakkımı hukuki yollarla aramaya çalıştım. Ameliyat sonrası amacım hiç kimsenin tanımadığı biri olarak yeni kimliğimle, yeni bir başlangıç yapmaktı. Zaten öncesinde popüler bir oyuncu değildim. Ama doktorumun Erol Köseyle paylaştığı bilgiler ve sonra Posta gazetesine verdiği röportaj hayatımı alt üst etti. Hayatımı sessiz sakin yaşama hakkımı elimden aldılar. Önceki görüntümle şimdikini karşılaştırın ve elinizi vicdanınıza koyup söyleyin; doktor bu bilgileri ifşa etmeseydi siz Hah, tamam bu çocuk, o oyuncu der miydiniz? Elbette. O dönemde hakkımda sayısız yalan haber çıktı. Ben susmayı seçtim ama benim dışımda herkes konuştu. Baktım ki susmam bu spekülasyonların önünü kesmiyor ben de olayları ilk ağızdan anlatmayı tercih ettim. Ama karşı taraf bu röportajı kullanarak Rüzgar popüler olmak için röportaj vermiştir diye mahkemeye sundu. Evet,1.5 yıldır devam eden dava süreci sonuçlandı. Tabipler Odası doktora görevden uzaklaştırma verdi. Manevi tazminat talebimiz kısmen de olsa haklı bulundu. Buruk bir mutluluk yaşıyoruz. Buruk diyorum çünkü mahkeme uğradığım zararı layığıyla takdir edemedi. İspatı zor olduğu için maddi tazminat alamayacağım görüşündeler. İspatın benden istenmesi adaletsizceydi. Her yerde kameraların gözü üzerimdeyken nasıl çalışacaktım? Benim için maddi zararı yoktur diyebilir misiniz? Hukukun bu meseleyi çözeceğine inanmak istiyorum. Adalet anlayışım bunu söylüyor.