İlk evimi 17 yaşımda aldım. Babam izin vermiyordu. Onlar bana kural koymuşlardı, yalnız yaşayamazsın, yalnız yaşamak için ev alman gerekiyor. Nasıl para biriktirdim, arkadaşlarımın kıyafetlerini üzerimde yıpranana kadar giydim. Bankadan kredi çektim, küçücük 30 metrekarelik bir ev aldım. Vizontele Tuuba'nın içinde olmak muazzam bir şey. Bir şeyler yapıyordum ama yılmıştım, azıcık para kazanıyordum. Kocaman İstanbul'da otobüslerleydim, üç vasıta değiştiriyordum. Ailemin benim yanımda benim paramla kalma parası yok, kazandığım parayla idame ettiremiyorum hiçbir şeyi. Vazgeçiyordum, dönüyordum! Yılmaz Erdoğan "sen dur ben film yapıyorum" dedi. Neredeyse asistanlıklarını yapıyordum, Demet Ablalara çaylarını götürüyordum. Necati Abim film öncesinde bana avans verip, harçlık vermişti. BKM Ailesi onlardan çok lazım dünyamıza...