Çünkü dünya öyle pespembe değil. Çatışmalardan birlik, kırıldıklarımızla tamir ettik birbirimizi. Hep birimiz konuşurken diğeri susmayı bildi. Sen sessizliği severken, ben konuşmayı sevdim. Sen duralım derken ben “ Hadi yürü” dedim. Aslına bakarsan biz seninle siyahla beyazken kendi ortak rengimizi bulduk .Varlığın bana güven veriyor. Seni çok seviyorum.