SON DAKİKA
Didem İnselel: 'Dönence'yi diğer dizilerden ayıran özel hikayesi beni heyecanlandırdı
Kanal D’nin, yakında izleyici karşısına çıkacak dizisi ‘Dönence’ gün sayıyor. Dizide Verda karakterine hayat veren sevilen oyuncu Didem İnselel hem yeni projesi 'Dönence' hem de hayatı ve kariyeri üzerine www.milliyet.com.tr’ye samimi açıklamalarda bulundu.
Kanal D’nin, yapımını D Media’nın üstlendiği merakla beklenen yeni dizisi 'Dönence' 4 Temmuz Salı akşamı izleyici karşısına çıkıyor. Şimdiden merak uyandıran projede; Sümeyye Aydoğan, Gece’ye; Ülkü Hilal Çiftçi, Gülce’ye; Didem İnselel ise iki kız kardeşin annesi Verda’ya hayat verecek. Dizide önemli karakterlerden biri olan Verda'ya hayat veren Didem İnselel, yeni rolünü anlattı.
Kanal D’nin yazın ekrana gelecek olan Dönence dizisinde yer alıyorsunuz, öncelikle hayırlı uğurlu olsun. Sizi projeye çeken ne oldu?
Çok teşekkürler:) Ben yazın ortasında doğmuş biri olarak sıcak hiç sevmediğimden yazın çalışmayı pek tercih etmiyordum aslında. Ama Dönence’yi yaz dizilerinden ayıran özel hikayesi beni gerçekten heyecanlandırdı.
Senaryoyu okuduğunuzda ilk ne hissettiniz?
Rolü kabul etmenizdeki en önemli kriter ne oldu? Gerçek duyguların, samimiyetle anlatıldığı, tıpkı hayatta olduğu gibi bir insanın tamamen iyi ya da kötü olmadığı, yaşadıklarının kişiyi değiştirdiği dönüştürdüğü bir hikaye olması beni cezbetti diyebilirim. Elbette otizmin de acıklı ya da tebessüm ettiren bir farklılık olarak değil de bu iki duygunun birbirinden ayrılmadan hissettirildiği, koşullara göre değişiklik gösterdiğini anlatan bir hikaye olması kabul etmeme sebep oldu. Çekimlerin Foça’da oluşu bunun gibi pek çok etken evet dememe sebep oldu.
Verda, iki kızına karşı da son derece şefkatli, sevgi dolu bir anne. Kocasıyla da birbirleri seviyorlar. Ama Gülce’nin Asperger sendromlu oluşu aile içindeki alma verme dengesini biraz bozmuş. Gece hep ihmal edildiği düşünse de durum öyle değil. Gülce ‘nin durumundan dolayı tüm vaktini ve enerjisini ona ayırıyor. Ayırmak zorunda. Eşi Cem çalışıyor. Tüm iş Verda’ya kalıyor ve yetemiyor aslında. Bu yetersizlik duygusu onda büyük bir gelecek kaygısı yaratıyor. Gerçek bir karakter yani. Kahraman anne değil. En çok bunu sevdim.
Verda karakteri ile ortak noktalarınız var mıdır?
Verda ile benzer noktalarım var venim de. Mükemmel olmak gibi bir derdim hiç olmadı. Anne olmasaydı Verda’da öyle olurdu eminim. Ben de sağlık ve ölüm dışında hayatta hepimizin yaşadığı, yaşayabileceği sıkıntılara 2 günden daha fazla üzülmem mesela. Hemen durumu toparlamaya ya da yeni bir yol bulmaya çalışırım. Belirsizlik, kararsızlık çok yorar beni. Pazartesi’leri severim en çok. Bir de 1 Ocak’ları…
Foça şahane. Ben de 4,5 yıl üst üste yaz tatillerime buraya gelmiştim. Hem bildiğim hem çok sevdiğim bir yer. Yeli, delisi ve kedisi ile meşhur. Daha noolsun :) Bir de set sabah 10 da ise 9:45 çıkmam bile yeterli. Trafik yok, gürültü yok. Sete gitmeden, ya da döndüğümde bir giriyorum denize yorgunluk falan da kalmıyor.
Dönence, Cannes ödüllü olan “Exceptional” isimli diziden uyarlama. Ödüllü dizinin uyarlamasında yer almak size neler hissettiriyor?
Ödüllü bir dizinin uyarlaması olması cebimiz dolu yola çıkmamıza sebep elbette. Ama sırtımızı buna yaslamıyoruz tamamen. Bizim kusursuzca hazırlanmış bir dekor gibi Foça sokaklarımız, şahane mekanlarımız, kostümlerimiz ama en önemlisi birbirinden yetenekli gencecik oyuncu arkadaşlarımız var.
Çok mutlu ediyor. Uyumla, huzurla, güzel bir hikayenin içinde çalışırken bir de seyirci tarafından beklendiğini duymak, bilmek büyük motivasyon hepimiz için. Hele hele Foça halkı. Bizleri o kadar güzel karşıladılar ki onların bu sevgisi ve misafirperverliği ekip için büyük şans oldu.
Hayatınızda, yaptığınız işte en büyük tutkunuz nedir?
Oyuncu olarak birbirine benzer karakterler oynadığımda bile onları ayıracak, farklılıklar detaylar bulmaya çalışırım. Âmâ senaryolar klişelere düştükçe bu farklılıkların da altını çizemiyoruz. Ne yapsak aynı adam, aynı kadın oluyoruz izlendiğinde O yüzden iyi ve farklı senaryo sanırım en önemlisi bizim için O olmadığında tutkuyla yapılması gereken oyunculuk da silikleşiyor. Hatta vavatlaşıyor. Hevesi kalmıyor insanın. Oynadığından da mutlu olmadığı için kendi kendine sınırlar koyuyor ki bu en kötüsü. O yüzden senaryo, güzel hikaye.
