Pera Palace’ta bahar temizliği: Pera'nın Zamanı

Tiyatroda alternatif projelerle adından söz ettiren Altıdan Sonra Tiyatro, seyircilerini bu defa 125 yıllık tarihiyle Pera Palaceta ağırlıyor. Agatha Christie, Greta Garbo, Ernest Hemingway ve Franz Josephin kaldığı odaların ve genel alanın bir sahne olarak kullanıldığı interaktif tiyatro oyunu Peranın Zamanı, tiyatroseverlere farklı bir deneyim sunuyor. Önceki yıllarda sokak, ev, bahçe ve teras gibi farklı sahnelerde oyunlar izleyenler, bu defa atmosferiyle de sıradışılık yaratan Pera Palaceın odalarında bir zaman yolculuğuna çıkacaklar. Gelin, daha fazlasını ve sezonu Altıdan Sonra kurucularından Gülhan Kadim ve Yiğit Sertdemirden dinleyelim. Haber: Betül Memiş / Cnnturk.comAltıdan Sonra Tiyatro ile tarihi Pera Palaceın bu oyunda buluşması nasıl gerçekleşti? Gülhan Kadim: Biz yıllardır, kamusal alanda tiyatro yapan bir ekibiz. Otel yönetimi Yokuş Aşağı Emanetler ve Sorunlu İnsan Kaynağı gibi oyunlarımızı daha öncesinden bildiğinden, bize: Perada, Kumbaracı50nin var olan oyunlarından oynayabilir misiniz? dediler. Fakat elimizdeki oyunlar, otelde sahnelenmeye uygun değildi. Biz de yönetime, hotelin tarihi dokusuna uygun bir oyun yapabileceğimizi söyledik. Kabul ettiler ve böylece Pera Palace ile Altıdan Sonra Tiyatronun macerası da başlamış oldu. Temayı belirlerken ve metinleri yazarken nelere dikkat ettiniz? G. Kadim: Hikayenin merkezine zaman temasını koyduk, çünkü zaman algısını, otelin her köşesinde hissediyorsunuz. Sanki her şey değişmiş, geçmiş ama aynı zamanda da hiçbir şey değişmemiş gibi! Yazarken dikkat ettiğimizse; hikayeyi, vakti zamanında otelde kalmış olan Greta Garbo ve Agatha Christie gibi kişilerin üzerinden vermemek oldu. Diğer türlü metin ya çok tarihi olacaktı ya da belgesele dönüşecekti, bu yüzden kurgusal metinler yazdık. Kaç hikaye var, konularından bahsedebilir misiniz?G. Kadim: Beş farklı hikaye izliyor seyirci: Bellboylar, Son Şarkı, Tıkanmışlık Sendromu, Ölmek Sanatı ve Lo Lo Lo... Konuya gelince; Pera Palaceta yıllardır biriken anılar, zamanda bir tür kırılmaya yol açıyor. Bunun sonucunda da bazı odalardaki konuklar, bir döngüye giriyorlar ve o yaşadıkları anı sürekli yaşıyor hale geliyorlar. Dolayısıyla oteli terk edemiyorlar. Anlatıcı bellboylar da seyircilerden bahar temizliği yapmak üzere bir yardım istiyor. Seyirciler, bu bahar temizliğiyle birlikte odalara girip, o karakterlerin, o anlarına tanık oluyor. Bu sezon nasıl oyunlar izleyeceğiz, memleketin hali sahneye ne kadar yansıyacak? Yiğit Sertdemir: Bu yılın oyunları az çok belli ama pek çok insan gibi bizler de memleketten başka bir şey düşünemiyoruz. Bizim derdimiz başından beri aynı, bulunduğumuz yerden baktığımız ölçekte, kendi hikayemizi anlatabilmek misal; 2004te sahnelediğimiz O.B.E.B ya da bu yılın oyunu Şizo Şeyks gibi Bugün olan mevzuları biz daha 2004te söylemişiz. Yiğit olarak benim gülümsememe olanak sağlayacak bir sebebe ihtiyacım var. Yeni bir oyunda da umudu yaratmak için zorlayacağımızı düşünüyorum. Bu bakımdan da bizim sığınağımız tiyatro. Bu yılın kurs ve atölyelerinde neler var? G. Kadim: 19.30 adıyla Kasımda başlayacak olan temel oyunculuk eğitimi üzerine, çalışanlara yönelik bir kursumuz var. Yiğitin iki atölyesi var; Yazamama ve Oynayamama. Burçak Çöllünün oyuncuların şarkı söyleme korkusuyla ilgili Eyvah Solom Geldi, Sinem Özlekin ise dramturji üzerine Bu Metinin Altı Nerede atölyeleri olacak. Bir de hafta sonları komedi okulu var. Şehir Tiyatrolarının içinden biri olarak son yaşananlara ilişkin ne söylemek istersiniz? Y. Sertdemir: Açıkçası mevzu nedir, bir anlasak, biz de çözümü önereceğiz ama bir türlü anlaşılamadı. Atılanların bir kısmı geri geldi, diğer kısmının da geri geleceği söyleniyor. Ne yazık ki bu süreç tarihe kara bir leke olarak geçecek. Bu sezon herkes için çok üzücü bir başlangıç oldu. Kimse başlamış gibi hissetmiyor. Tek bildiğimiz hepimizi çok üzdüler. Şehir Tiyatroları çok ciddi bir yara aldı, göründüğünden çok daha ciddi ve bu da uzun sürede çıkacak. Tiyatro mekanları kapanıyor, sanata destek de ortada, devam etmeye dair ne söylemek istersiniz? G. Kadim: Eskiden yaptığımız işi çok başka bir yere koyuyordum. Sanırım yaş ilerleyince bu algım değişti. Bu işi seçtiğim için yapıyorum ve mecburiyetimin olmaması da bana güç veriyor. Umut dediğim kısım ise bu mekan, bu tiyatro ve bu kent benim tercihim, dolayısıyla bunlar devam etmem de en büyük etken. Y. Sertdemir: Bu yıl Tominin (Tomris İncer) vefatıyla bambaşka zamanlar geçirdim. Bu yıl fark ettiğim ve aslında ikna olduğum bir şey oldu. Çok tersinden bir şey söyleyeceğim ama açıklayıcı olacağını düşünüyorum; kişisel manada serüvenlerimiz farklı olabilir ama bu coğrafyadaki bütün insanlar anlaşılmak istiyor. Hep diyorum, arkanıza bakacağınıza, yanınıza bakın, orada muhakkak birisi vardır, diye. Altıdan Sonranın bunca zaman beraber olabilmesinin sebebi yan yana durabilmeyi becerebilmesidir. Umut ise hiçbir zaman uçamayacağını bildiğin halde zıplamaya devam edebilme çocukluğunu elinde tutabilme lüksündür. O yüzden biz zıplamayı hep sevdik, bunu da Tomiden öğrendik. Ayrıca uçmasak da güzeliz. Oyuna yoğun bir ilgi var, bu kadar ilgi bekliyor muydunuz? G. Kadim: İlgi çok yüksek, açıkçası bu kadarını beklemiyorduk. Biletler çıktığı anda tükendi. Ayda dört oyun koyabiliyoruz, tek gösterimde de 45 seyirci alabiliyoruz ama ek gösterimler yapmayı düşünüyoruz. Tiyatro da gündemden nasibini alıyor, bu bağlamda tarihi bir markanın, bir tiyatroyla proje geliştirmesi cesaret istiyor gibi, siz ne düşünüyorsunuz? G. Kadim: Pera Palace yüzyıllık bir mekan ve kendi içinde bir marka. Kumbaracı50 de 90ların sonundan bu yana tiyatral anlamda güzel bir yerde duruyor. Bence bu iki kurumun bir araya geliyor olması, dediğiniz gibi iyi bir cesaret ve girişim örneği. Umarım başka marka ve kurumlara da cesaret olabilir. 90lı yıllardan günümüze, tiyatro ve algı olarak değiştiğinizi düşünüyor musunuz? Y. Sertdemir: Büyüdüğümüzü kabullendik. Bu kabullenme de başka kanallar açıyor insana. Tiyatroda da kalabalık olmak ve gençleri yönetime dahil etme süreci, kurslar, atölyeler hep bu kanallar sebebiyle Enteresandır, bizim grubun en genciyim ama ben de 40ıma geliyorum. Enerjimiz belli, hepimiz Tomi (Tomris İncer) değiliz, böyle gidersek de onun gibi 65imizde dans edemeyeceğiz belki! Bu coğrafyada yaşayan herkes gibi, bizler de yıprandık, yorgunluklarımız var ama bata çıka ilerlesek de bu yıl hangi oyunu yapıyoruz? sevgisi hiç değişmedi. Agatha Christie'den, Ernest Hemingway'e kadar dünyaca ünlü yazarları ağırlayan tarihi Pera Palas Oteli benzersiz bir tiyatro deneyimi yaşamak isteyenleri bekliyor. Video: Afiş Ekibi / CNN TÜRK