hourSON DAKİKA
left-arrowright-arrow
weather
İstanbul
down-arrowup-arrow

    Metallica "Hardwired to self-destruct" ile geri döndü

    Metallica Hardwired to self-destruct ile geri döndü
    expand
    KAYNAKEnver Kaptanoğlu

    8 yıl aradan sonra yeni albümlerini fanlarıyla buluşturmaya hazırlanan Trash Metal'in efsane grubu Metallica, "Hardwired to self-destruct" ismini verdikleri albümleri piyasaya çıkmadan önce resmi sitelerinden yayınladı. CNN Türk Dış Haberler editörü Enver Kaptanoğlu, efsane grubun yeni albümünü değerlendirdi.

    Haberin Devamıadv-arrow
    Haberin Devamıadv-arrow

    Son söyleyeceğimizi en başta söyleyelim.

    Evet, Trash Metal’in devi Metallica geri döndü…

    Bir önceki albümü “Death Magnetic”i 2008 yılında çıkardıktan sonra yeni göz ağrısını da 18 kasım Cuma günü yayınlıyor. Metallica yeni albümü “Hardwired to self-destruct” ın fanlarıyla bir an önce buluşma konusundaki hevesini de albümün yayınlanmasından bir gün önce bütün şarkıları 2 saat aralıklarla kendi internet sitelerinden yayınlayarak gösterdi.

    Albümden bahsetmeden önce şunu da vurgulamakta fayda var.

    Geçmişe de atıflar var

    Grubun 10. Albümü “Hardwired to self destruct” daha önce görülmemiş bir sürpriz ile geldi. Metallica, albümdeki 12 şarkıya da ayrı ayrı klip çekti.  Her şarkı için de ayrı yönetmenlerle çalıştı. Başka gözlerin gördüklerinden yararlandı. Her şarkıda bir mesaj, ya da Metallica’nın geçmişine atıflar var. Yani grup bir anlamda “Para da bizde heavy metal de!” diyor.

    Haberin Devamıadv-arrow
    Haberin Devamıadv-arrow

    Yazının başında “Metallica geri döndü” dedim ama bu dönüş, albümü dinlediğinizde kendini gösteriyor zaten. 1981’de başlayıp Kill’em All ile çıkılan yolun başından, bugüne kadar geçen diskografi arasında gidip gelen rifflere, harmonylere ve sözlere yapılan atıflarla dolu.

    Metallica, kendisini daha çok konser grubu olarak tanımladıktan sonra, stüdyo çalışmalarını neredeyse bırakmıştı. Son resmi albümün üzerinden de 8 yıl geçmişti. Bu arada dünyada konser verilmedik yer bırakmadıkları gibi, antarktika kıtasında da çalarak 7 kıtada konser veren tek grup unvanını da kazandı.

    Hayranları artık bu duruma kendilerini alıştırarak, yeni riffler duymak yerine eskileriyle de idare ederiz durumuna gelmişti.

    Metallica Hardwired to self-destruct ile geri döndü

    Eski riff'lere dönüş

    Grup yaklaşık 1 ay önce albümün yayın tarihi açıklarken ve beraberinde albümün ilk şarkısı “Hardwired” ı  yayınlarken, çok net hatırlıyorum – hala hissetmekteyim - lise yıllarıma dönmüş ve yeni bir Metallica albümünün o yıllarda yarattığı heyecanı hissetmiştim.

    Haberin Devamıadv-arrow
    Haberin Devamıadv-arrow

    Albümün genelini dinlediğinizde yeni rifflerin eski strateji ile sunulduğunu farkediyorsunuz. Özellikle ilk dört albümde Metallica şarkıları ana bir riff ve ardından parçanın ikinci bölümünü oluşturan farklı bir riff’in birleşmesi üzerine kurulurdu. O yıllarda tutan bu stratejiyi Black albümüyle terkeden Metallica, tekrar buna dönmüş gözüküyor. Daha fazla riff yerine az ama güçlü riff formülü kullanılmış parçalarda. 

    James’in sözlerinde yine şizofreni, delilik, insanın kendisiyle hesaplaşması, iç dünyası gibi temalar üzerinden yürüdüğü de görülüyor.

    Aradan bir ay geçti ve nihayet albümün yayınlanacağı tarih geldi çattı. Ben “Hardwired to self destruct” albümündeki şarkıları tek tek bana hissettirdikleri açısından, dikkatimi çeken noktaları yazarak anlatmaya çalışayım. Belki arasından sizin de katıldıklarınız olur….

    1- HARDWIRED: albümün açılış şarkısı. Özellikle Metallica’nın ilk 4 albümünde kullandığı, “oldukça sert ve hızlı” bir parça konseptine uyan yapısıyla, Metallica’nın ilk günlerini hatırlattı. Tabii klibinin açılışında, Hetfield’in gitarının görüntüsüyle başlayan sahnenin bir benzeri “One”ın klibinde de mevcut. Dolayısıyla “Justice” dönemine bir gönderme bulunuyor. Gitarlar ve davullar açısından da Kill’em All tadı almak da mümkün.

    Haberin Devamıadv-arrow
    Haberin Devamıadv-arrow

    2- ATLAS, RISE!: Müzikal açıdan bana namarak riff’i dolayısıyla Iron Maiden’ı, tamamı itibariyle de “and justice for all” ve biraz da “death magnetic” tadı verdi. Bu arada Hetfield’in yunan mitolojisine olan ilgisi de ortaya çıkmış şarkıda. Atlas, Titan İapetos ile Deniz kızlarından Klymene'nin oğlu. Diğer Titanlarla birlikte Olympos'a saldırdığı için Zeus onu gök kubbeyi omuzlarında taşımakla cezalandırdı ve bu yüzden de Rise yani “Yüksel” diyor.

    3- NOW THAT WE’RE DEAD: Introsunun ilk gitar notaları bana bir “Sandman” tadı verirken, davulun senkopları da bir Megadeath havası katmış. Oldukça güçlü bir şarkı olmasının yanında, özellikle 5.dakikadan sonraki ikinci kısmıyla Load tadı vermiş şarkı. Bunun nedeni de bahsettiğim riff ile Load’ın “Outlaw Torn”nundaki outro’nun benzeşmesi.

    Haberin Devamıadv-arrow
    Haberin Devamıadv-arrow

    4- MOTH INTO FLAME: Albümün bir diğer güçlü şarkısı. Bir hayli death magnetic havası hakim olsa da, temposu ve nakaratıyla göz dolduruyor.

    5- DREAM NO MORE: Introsuyla adeta Load/Reload dönemlerine döndürüyor. Ama bir anda “The thing that should not be” tadlarıyla “Puppetz” zamanına geçiyorsunuz. Şişman riffleri Hetfield hep sevmiştir. Ama bir de duyduklarında hayranların yüzüne pis bir sırıtma konduran “chutulhu” var. Genel olarak “the thing that should not be”nin kardeşi gibi.

    6- HALO ON FIRE: Introsuyla “And Justice for all” tarzını anımsatsa da, özellikle ikinci bölümünü  Pentagram’ın o Anadolu ve Ortadoğu havası taşıyan rifflerine benzettim. Çok başarılı.

    7- CONFUSION: Yine tanıdık bir intro, “Am I evil” ezgileri… Ancak ardından başlayan o riff sanırım albümün en güçlü riff’i. Bu albümün “Sad but True” ağırlığındaki heavy metal şarkısı olduğunu düşünmekteyim. Klip de oldukça başarılı.

    8- MANUNKIND: Klibiyle 80lerin metal ortamlarına göz kırpan şarkı. Sanırım, o dönem oldukça etkisinde kaldıkları Black Sabbath, Ozzy Osbourne ve King Crimson’a bir şekilde selam gönderiyor. Death magnetic’in soundunu andırsa da kliple birlikte dinlediğinizde death magnetic aklınızın ucundan geçmiyor. Ancak şarkıda ilk dikkatimi çeken Hetfield’in vokal performansı oldu.

    9- HERE COMES REVENGE: “Leper Messiah” introsuyla kapılarını açıyor ve buyur ediyor. Arkasından gelen riffle sizi “Master of Puppets” döneminden alıp “Hardwire to self destruct”a getiriyor.

    10- AM I SAVAGE?: illa bir albüm sounduna benzetmem gerekirse sanırım “Reload” derdim. Ancak dinledikçe Reload, Death Magnetic arasında dolaşıyor gibi geldi.

    11- MURDER ONE: ManUnkind’da olduğu gibi kendilerini etkileyen gruba klibiyle şapka çıkardıkları şarkı. 1 yıl önce hayatını kaybeden Motörhead’in herşeyi Lemmy Kilmister açık bir şekilde “adanmış” şarkı. “Murder One” Lemmy’nin amfisinin ismi. Şarkının ismi buradan gelmekle birlikte sözlerde de bir çok Motörhead göndermesi bulunuyor. Lemmy nedeniyle İzlerken bizimde saygı duruşunda bulunduğumuz bir klibe sahip. 

    12- SPIT OUT THE BONE: Metal Militia, Dyers Eve, Damage Inc.’in “Hardwired to self destruct” hali..

    Son olarak babaların tadını çıkarın derim. Bütün şarkı ve kliplere buradan ulaşabilirsiniz. https://metallica.com/

    Sıradaki Haberadv-arrow
    Sıradaki Haberadv-arrow