Müjdat Gezen'den çocuklara hikayeler: 'Fıkracı'

Güldürü ustası Müjdat Gezen'in çocuklara hitaben 2010 yılında yazdığı "Fıkracı", Feryal Özen'in çizimleri eşliğinde farklı kuşakların arkadaşlıklarını fıkralarla eğlendirerek anlatıyor.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Kırmızı Kedi Yayınları Müjdat Gezen'in Feryal Özen tarafından resimlenen "Fıkracı", Feyza Hepçilingirler'in "Beyaz Gülün Öyküsü" ve Güliz Dülgeroğlu Küpçü'nün Mavisu Demirağ tarafından resimlenen "Patates'in Problemi" ile Turgut Yüksel'in Oğuz Demir tarafından resimlenen "Yeraltı Gölünün Gizemi" kitaplarını çocuklarla buluşturuyor.

Fıkracı

Ünlü oyuncu, yönetmen ve güldürü ustası Müjdat Gezen'in 2010 yılında yazdığı arkadaşlık hikâyesi günümüz çocuklarıyla buluşuyor.

Hem de Feryal Özen'in eşsiz çizimleriyle...

Bu kitapta fıkralar aracılığıyla iletişim kuran iki farklı kuşağın arkadaşlıklarını okuyacak ve birbirinden güzel fıkralarla çok eğleneceksiniz!

Arka Kapak:

Ünlü güldürü ustası Müjdat Gezen, Fıkracı kitabında küçük Cumhur ile mahallenin büyüklerinden Halit Amca arasındaki dostluğu anlatıyor.
Halit Amca ile Cumhur her gün buluşup birbirlerine birer fıkra anlatıyorlar. Farklı iki kuşak arasındaki bu oyun, giderek küçük Cumhur'un sonraki yaşamını belirleyecek kadar önemli bir hale geliyor.
Sizler de bu kitapta hem değişik fıkralar öğrenecek hem de sıcacık bir dostluk hikâyesi okuyacaksınız.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Beyaz Gülün Öyküsü

Usta yazar Feyza Hepçilingirler, Beyaz Gülün Öyküsü kitabında sıcacık bir öyküyle çok hassas bir konuya değiniyor. Bir anneannenin, beyaz bir gül aracılığıyla torununa yaşam döngüsünü anlattığı bu hikâyeyi bütün çocuklar severek dinleyecek ya da okuyacak! Pedagogumuz tarafından bir yakınını kaybetmiş veya yaşamımızın doğal süreciyle ilgili endişeleri bulunan çocuklar için de çok faydalı olacağı düşünülen Beyaz Gülün Öyküsü, okuyan herkesin kalbini ısıtacak...

Bir çocuk ve yaşlı kadın, her gün yaptıkları gibi okula doğru el ele yürüyorlarmış. Yollarının üstünde, bir çitin ardından başını uzatmış bir beyaz gül görmüşler. Gül çok güzelmiş, çok da güzel kokuyormuş. Günler geçtikçe gülün solmaya başladığını, güzelliğini kaybettiğini fark etmişler. İşte bu, yaşlı kadının küçük çocuğa yaşamı ve ölümü, bunun ne kadar doğal olduğunu anlatması için çok iyi bir örnekmiş.

Arka Kapak:

Bir zamanlar bebek olduğuna inanmayan bir çocuğun öyküsü bu. Yalnız kendisinin değil, annesinin, onu her gün okula götüren yaşlı kadının da bir süre önce bebek olduğuna inanmıyor. Bir tomurcuğun, nasıl harika bir beyaz güle dönüştüğünü, sonra yerini yeni bir tomurcuğa bıraktığını görünce inanacak mı dersiniz?

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Patates'in Problemi

Patates tatlı mı tatlı, tontiş mi tontiş bir kedi ama onun bir problemi var! Diğer kediler gibi oyunlar oynamıyor, sahibi olan küçük kız onu sevdiğinde "purr" diye sesler çıkarmıyor, bütün gün öylece oturuyor...

Küçük kız ve arkadaşı, düşünce okuma makinesi yapmaya karar veriyorlar, böylece Patates'in problemini öğrenebileceklerini sanıyorlar ama olmuyor. Ya Patates bir şey düşünmüyor ya da makineleri işe yaramıyor! En sonunda Patates'i, arkadaşının evine, diğer kedilerle iletişim kurması için götürmeye karar veriyor küçük kız. İşler pek beklediği gibi gitmese de sonunda Patates'in problemini öğreniyor: o çok yalnız! Hemen ailesiyle birlikte barınaktan bir kedi sahiplenmeye gidiyor ve adını ne koyuyor dersiniz? Sarman mı? Tabii ki hayır! Püre!

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Arka Kapak:

Benim bir kedim var, adı Patates. Adının garip olduğunu düşünüyorsanız bir de onu tanıyın! Kendisi pek hareket etmez, rengârenk oyuncaklarıyla oynamaz ve bütün gün öylece yatar. Ben her kedinin böyle olduğunu sanıyordum. Meğer Patates'in bir problemi varmış!

Yeraltı Gölünün Gizemi

Küçük okurlarımızın karikatür çizmeyi öğreten kitaplarını çok sevdiği Turgut Yüksel bu kez büyülü bir hikâyeyle karşımızda!

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Yıllar önce uzaktaki bir kasabanın dışında, burada yaşayan insanların içini oydukları bir tepe varmış. Belki bir şey arıyorlardı, belki değerli madenler çıkartıyorlardı buradan, bilmiyoruz. Tepenin üç girişi ayrı geçitlerden ilerler ve ortadaki büyük boşlukta birleşirmiş. İşte bu büyük mağarada, yeraltı okyanuslarına ulaşan nehirlerin kesişme noktası olan bir göl varmış. Suyu tertemiz, billur gibi olan göle bir gün bir sıvı damlamaya başlamış. Gölün suyu giderek kararıp kirleniyormuş. Burada yaşayan hayvanlar ne yaparlarsa yapsınlar tavandaki çatlağı kapatıp zehrin akmasını engelleyememişler. En sonunda biraz işbirliği, büyük bir fedakârlık ve hiç beklemedikleri birinden gelen yardım sayesinde bunu başarmışlar!

Arka Kapak:

Ben o zamanlar 17 yaşındaydım ve sık sık ovanın ortasında, meteor düşmüş gibi çukur bir girişi olan yeraltı mağarasına giderdim. Girdiğim geçit karanlığın içine doğru daralır, bir yeraltı nehrine ulaşırdı.
Bir gün suyun, karanlığın içinden gelen boğuk gürültüsü arasında ismimin yankılandığını duydum. Nehrin kenarına ulaşmıştım. Birden suyun içinde bir yüz gördüm, hemen önümdeydi...