Çok yaşa Cemal Süreya!

Adamakıllı aşık olduğum zamanlar, nasıl anlatsam diyorum içime sığmayan ama iç organlarımı mahveden bu duyguyu... ( Hazırlayan: Özgen Aydos / Cnnturk.com)Kendim de yazarım elbet ama bir şeye benzemez. Oysa insan içinde büyüttüklerinin hep en iyisi olmasını ister. Bir otobüs terminalinin ortasındayım, veda vakti. Aceleyle yazıyorum peçeteye, ''Seviş yolcu büyük sözler söyle ve hemen ayrıl / Uçurumlar birleştirir yüksek tepeleri...'' Dizeler Cemal Süreyya'ya ait. İçimdeki yangınların ve içime yar olanların dili o. Onunla çok küçük yaşlarda halam sayesinde tanıştım. Şiiri sevmemin ilk nedenidir belki. 1931 yılında Pülümür'de doğdu. Bana kalsa onu her gün muhakkak bir şiirle anmalı, her gün kutlamalıyız. Cemal Süreyya henüz 7 yaşındayken Dersim İsyanını görüyor, maaile Bilecik'e sürgün ediliyor. Ediliyor da annesi taşındıktan bir süre sonra hayatını kaybediyor. O yüzden diyor Süreya sevdiği kadına: ''Annem çok küçükken öldü / Beni öp, sonra doğur beni.'' Babası çok geçmeden başka birisiyle evleniyor. Üvey anne, eziyet ediyor hem Cemal'e hem de kardeşlerine. Üvey anne tacizkar, baba uzun yol şoförü... Kendi başının çaresine bakıyor Cemal. Okulu yatılı okuyor. Üniversitede maliye bölümünü bitiyor. Artık sabahları memur, akşamları şairdir o. Sabahları sayılarla oynar, akşamları kelimelerle. ''Burada senin cesaretinden laf açmanın tam da sırasıKalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırken kiPadişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yokAklıma kadeh tutuşların geliyorÇiçek Pasajı'nda akşam üstleriAsıl yoksulluk ondan sonra başlıyorBütün kara parçalarındaAfrika hariç değil'' Cemal Süreyya Kürt'tür, Alevi'dir, Zaza'dır. Bu toprakların yansımasıdır. Birkaç evliliği, sayısız aşkı ve binlerce kalp kırıklığı vardır. İddiaya yatıracak parası olmadığından, soyadındaki fazladan yyi koyar masaya... Artık o, Cemal Süreya'dır. En iyi arkadaşı İlhan Erdost'u 80 darbesinden sonra gözaltındaki işkenceler yüzünden kaybeder. Ben tüm bu acıları yaşasaydım, deli olurdum. Süreya şair oldu. İyi ki bu topraklarda doğdu. Şimdi biri bana sorsa, Hayata dair hedefin nedir? diye... Cevap belli: ''Cemal Süreya'nın tüm şiirlerini yanıma alıp, Laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaya binmek.''