Ölüm Tarlaları'da Katliam

Kamboçyada Pol Pot önderliğindeki Kızıl Kmer rejimi, 1975 ve 1979 yılları arasında 3.5 milyona yakın insanın hayatına mal oldu.1975te iktidara gelen Pol Pot, ütopik bir tarım ülkesi kurma çabalarına girişti. Şehirleri boşalttı, parayı kullanımdan kaldırdı, dine ve özel mülkiyete savaş açtı, kırsal kesimde kollektif çiftlikler kurdurdu. Kamboçya halkı üzerinde yapılan bu radikal toplumsal deney, milyonlarca Kamboçyalının hayatına mal oldu. Pol Pot, çiftçileri güçlendirmek için kapitalist sistemin tüm unsurlarını yok etmeyi yıllar önce kafasına koymuştu. İktidara geldikten birkaç gün sonra Kızıl Kmerler Amerikalıların şehri bomba yağmuruna tutacağını bahane göstererek halkın hiçbir eşya almadan şehri terk etmelerini ve şehir dışındaki tarlalara gitmeleri gerektiğini anons etti. Ve anonslardan kısa bir süre sonra başkent Phnom Pehn'de neredeyse tek bir insan dahi kalmamıştı. Pol Pot hedeflediği sistem için harekete geçti. Gazete ve dergiler kapatıldı. Aydın ve entelektüel kabul edilenler içinde sayısız insan öldürüldü. Din adamları, profesörler, gazeteciler, yazarlar, diplomatlar, öğretmenler Eli kalem tutan herkesin ağır işkencelere maruz kaldı . Kırsal bölgelere gönderilenler tarlalarda çalışmaya zorlandı. Pirinç tarlaları adeta ölüm tarlalarına dönüştü. Kamboçya'da 3.5 milyona yakın insan katledildi. Bugün o insanların kafatasları ''Ölüm Tarlaları'' olarak bilinen Choeung Ek müzesinde bulunuyor. Bu müzede 9000'den fazla kafatası bulunuyor. Müzede kafataslarının yanı sıra insan kemikleri de bulunuyor. Müzede kafataslarının yanı sıra insan kemikleri de bulunuyor. Hatta bugün bile müzede yürüdüğünüz toprağın altından insan kemikleri çıkıyor. Choeung Ek müzesinde çocuklara ait toplu mezarlar da var. Çocuklar önce ağaçlara çarpa çarpa dövülüyor, ardından ateş edilerek öldürülüyordu. Müzede aynı zamanda katledilen insanların toprağın altından çıkarılan kıyafetlerinin kumaş parçaları da sergileniyor. Katledilen halkın kıyafetleri bugün bile müzedeki ağaçların altından çıkıyor. Kızıl Kmerler , ''Ölüm Tarlaları''nın yanı halka ''Toul Sleng'' hapisanesinde de farklı işkenceler uyguluyordu. Bugün müze olan bu hapishanede, işkenceye maruz kalan insanların fotoğları da bulunuyor. Her birinin yüzündeki korkuyu bugün dahi hissetmek mümkün. Toul Sleng hapishanesinden kaçmak mümkün değildi. Çünkü hapishanenin her yeri tel örgülerle kaplıydı. Her mahkum 1'er metrekarelik bu bölmelerde kalıyordu. Mahkumların el ve ayakları demirden yapılmış bir düzeneğe sıkıştırılıyor, bu demir kapın içine dışkıları yaptırılıyordu. Küçük bölmelerin yanı sıra, büyük odalarda vardı.. Burada ise toplu işkenceler yapılıyordu. Kızıl Kmer askerleri her mahkuma bu odalarda tuvaletini yaptıyorlardı. Ardından bir hortumla oda sulanıp, bu delikten dışkıların atılması sağlanıyordu. Müzede,bugün ölenlerin kemikleri saklanıyor. Tuol Sleng müzesinde de mahkumlara ait kafatasları sergileniyor. Tuol Sleng müzesinde de mahkumlara ait kafatasları sergileniyor. Burası da mahkumlara ait başka bir oda. Bir mahkumun yemek tası ve yastığı. İşkenceye uğrayan mahkum ölüme bu şekilde terkedilmiş. Bugün müzede, o dönem işkenceye uğrayanların ne şekilde işkenceye maruz kaldıkları da resmedilmiş.Kimi elleri ve ayaklarından bağlanıp dövülerek öldürülüyor, kimi ise boğazındam kesilerek. Bu mahkumun ise tırnakları kerpetenle çekiliyor ve ardından ellerine yakıcı madde kullanılıyor. Bir diğer mahkum elleri bağlanarak, su dolu bu sandığın içine konuyor. Resimde mahkumun göğüş uçlarının Kızıl Kmer askerleri tarafından koparıldığını görüyoruz