RAMZİA ABDEKHİL:22 yaşındayım, 2 yıl iktisat okudum, şu an uluslararası ilişkilerde okuyorum. Ayrıca bir şirkette çalışıyordum. Taliban’dan önce iş sahibi bir kadındım. Taliban, Kabil’e geldiği gün birçok kadın arkadaşla işteydik. Şehre girdikleri an işi bırakıp eve gitmek zorunda kaldık. Artık işim de yok. Ancak Taliban bilmeli ki karşılarında ne 20 yıl önce yönettikleri Afganistan ne de 20 yıl önceki Afgan kadını var. Eskiden Taliban her şeyi yaptı, biz sustuk. Şimdi susmayacağız. Taliban’ın her dediğini yapan, burka giyip eve kapanan kadınlar olmayacağız.Uluslararası kuruluşlar, bu coğrafyadaki kadınları yalnız bırakmamalı. Eğer Taliban, kadın haklarını vermeyecekse, 20 yıl önceki gibi yönetecekse hiçbir devlet Taliban’ı tanımasın. Şu kısa sürede gördük ki Taliban değişmemiş. Eylem yapmamıza tahammül edemediler. Silahlarla kadınlara müdahale ettiler, çok kötü, çirkin kelimeler kullandılar. Şiddet uyguladılar. Daha önceki Taliban da böyleydi. Taliban’a karşı yürüyen kadınlar, kimseye bağlı değil, arkalarında hiç kimse yok. İşini, haklarını kaybetmek istemeyen Afgan kadınlarıyız. Çoğumuz birbirimizi bile tanımıyoruz, bir anda gelişti her şey, toplandık ve eylem yaptık. Taliban’dan korkmuyoruz. Eğer biz korkarsak evden çıkamayacağız. İşimiz için, eşit haklar için, medeni bir insan gibi yaşamak için eylemlerimize devam edeceğiz. Afgan halkı yanımızda olsun. Onların kurallarına uymasınlar, baskıya dirensinler. Diyorlar ki kadınların hakkı yok, hükümette kadın olmayacak. Eğer, bunlar hükümeti kuracaksa kadınlar yönetimde olsun, haklarımızı korusun. Eskisi gibi kadınlarımız işlerine, okullarına gitsin, okusunlar, özgür olsunlar. Taliban’dan önce başım açıktı, modern giyiniyordum. Makyajımı yapıp, işime gidiyordum. Ama artık geniş elbiseler giyiyoruz, evden çıkarken başımıza eşarp, örtü alıyoruz. Bu nedenle çoğu kadın evden çıkamıyor.