Hrant Dinki sözleri ve Hrant Dink’in hayatıyla ilgili merak edilenler

Uğradığı suikast sonucu 13 yıl önce aramızdan ayrılan Gazeteci Hrant Dink ölüm yıl dönümünde çeşitli etkinliklerle anılıyor. Acı olayın 13. yılında Dink’in tarihe kaydolan sözleri ve hayatıyla ilgili detaylar ise en çok araştırılanlar arasında yer alıyor. İşte, Hrant Dink’in sözleri ve Hrant Dink’in hayatına dair detaylar…

Haberin Devamı

Hrant Dink 15 Eylül 1954 yılında Malatya’da dünyaya geldi. Babası Sivas'ın Gürün ilçesinde, annesi Gülvart ise Sivas'ın Kangal ilçesinde doğup büyümüştü. Anne ve babası 1961 yılında İstanbul'a taşınmalarının ardından boşandı. Hrant ve iki kardeşi Gedikpaşa’daki Ermeni Yetimhanesi'ne yerleştirildi.

Dink bu sırada Türkiye'de gelişmekte olan sol siyasetten etkilendi ve Türkiye Komünist Partisi / Marksist-Leninist çizgisinde siyaset yapmaya başladı. O yıllarda, örgüt ile Ermeni cemaatinin ilişkilendirilmesini önlemek amacıyla ismini mahkeme kararı ile Fırat olarak değiştirdi.

Liseyi bitirdikten sonra İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi'nde zooloji eğitimi aldı. Bir süre sonra yetimhanede birlikte büyüdükleri Rakel ile evlendi.

Kardeşleriyle birlikte açtığı yayınevi ve kırtasiye işlerini sürdürürken, eşi Rakel’le kendileri gibi Anadolu’dan gelen kimsesiz ve yoksul çocukların yetiştiği Tuzla Ermeni Çocuk Kampı’nı yönetmeye başladı. Açılışından 21 yıl sonra kampa devlet el koydu. Askerliğini Denizli Piyade Alayı'nda sekiz ay kısa dönem er olarak yaptı.

Haberin Devamı

Bazı gazetelerde kitap eleştirileri ile yazı hayatına başladı. Basında çıkan yanlış haberlere gönderdiği düzeltmeler ile adı duyulmaya başladı. 1996 yılında Türkçe ve Ermenice yapan Agos Gazetesi’ni kurdu. 19 Ocak 2007 günü Agos Gazetesi’nin Şişli Halaskar Gazi Caddesi’ndeki binasının önünde uğradığı silahlı saldırı sonucu 53 yaşında hayatını kaybetti.

HRANT DİNK’İN SÖZLERİ

Aramızdan ayrılışının 13. Yılında Hrant Din’in tarihe mal olan sözleri merakla araştırılıyor. İşte, o cümlelerden bazıları:

Ya ben tehlikeyi çok sevdim, ya tehlike beni. Ama inanılmaz derecede de masumdum.
Evet kendimi bir güvercinin ruh tedirginliği içinde görebilirim, ama biliyorum ki bu ülkede insanlar güvercinlere dokunmaz. Güvercinler kentin ta içlerinde, insan kalabalıklarında dahi yaşamlarını sürdürürler. Evet biraz ürkekçe ama bir o kadar da özgürce…
Konuşalım, okuyalım, muhakemeyi kendimiz yapalım. Böyle bir ortamda hiçbir dayatma imkan bulamaz…
Biz, yaşadığı cehennemi cennete çevirmeye talip insanlardık…