Canlı Yayın
Av. Ahmet Kemal Şenpolat 
Dile kolay, tam 400 zavallı sahipsiz hayvan kamyonların, arabaların altında can veriyor.
Bunun büyük bir kısmı yaralı olarak kurtarılabileceği halde, veterinerlik hizmeti alamadığı, ambulans hizmeti verilemediği için can çekişerek günlerce sonra ölüyor. Şanslı olanlar ise hemen oracıkta ölüyor.
Diğer yandan sadece İstanbul'da terk edilmiş, mağdur, sahipsiz hayvanlarla ağzına kadar dolu 40'a yakın hayvan bakımevi var.
Kimsenin görmediği ormanlara belediyelerce atılan binlercesi ise, doğal koşullarla mücadele ediyor.
İstanbul, Eskişehir, Aydın, Ankara, Kayseri, Bursa gibi büyük bütçeli belediyeler, yaban hayvanlarını hayvanat hapishanelerinde demir kafes ardında sergilemek için birbirileriyle yarışıyorlar. Hayvan distribütörlüğünden para kazananlar kapılarını aşındırıyor.
Yunus parklarında ise, özgür denizlerden yakalanan onlarca zavallı hayvan güya sağlık turizmi, güya alkış turizmi için açlıkla imtihan edilerek sahneye çıkmayı bekliyor.
Cesetleri adanın derin denizlerinde yüzen zavallı fayton atları yıllardır İBB'nin adım atması, maruz kaldıkları işkenceye son verilmesi için bekliyor. Alternatif ulaşım bir türlü geliştirilemiyor.
Kürk endüstrisinde, mezbahalarda, petshoplarda, gümrüklerde yaşanan çığlıkları anlatmaksa kifayetsiz...
Binlercesi sahiplenmeyi beklerken ko-medyanın önünde boy göstermek sahiplenmek için birbirimizle yarışıyoruz.
Ve hep beraber kalkmışız bir anda medyatik olan bir kuyunun dibine bakarak, orada kimin olduğunu anlamaya çalışıyoruz. Kuyunun içinde insanlığımız duruyor, coğrafyamızın kaderi duruyor. Gözlerimizi bilerek kapayıp, inatla açmak istemediğimiz vicdanımız duruyor.
Dile kolay, tam 400 zavallı sahipsiz hayvan kamyonların, arabaların altında can veriyor.
Bunun büyük bir kısmı yaralı olarak kurtarılabileceği halde, veterinerlik hizmeti alamadığı, ambulans hizmeti verilemediği için can çekişerek günlerce sonra ölüyor. Şanslı olanlar ise hemen oracıkta ölüyor.
Diğer yandan sadece İstanbul'da terk edilmiş, mağdur, sahipsiz hayvanlarla ağzına kadar dolu 40'a yakın hayvan bakımevi var.
Kimsenin görmediği ormanlara belediyelerce atılan binlercesi ise, doğal koşullarla mücadele ediyor.
İstanbul, Eskişehir, Aydın, Ankara, Kayseri, Bursa gibi büyük bütçeli belediyeler, yaban hayvanlarını hayvanat hapishanelerinde demir kafes ardında sergilemek için birbirileriyle yarışıyorlar. Hayvan distribütörlüğünden para kazananlar kapılarını aşındırıyor.
Yunus parklarında ise, özgür denizlerden yakalanan onlarca zavallı hayvan güya sağlık turizmi, güya alkış turizmi için açlıkla imtihan edilerek sahneye çıkmayı bekliyor.
Cesetleri adanın derin denizlerinde yüzen zavallı fayton atları yıllardır İBB'nin adım atması, maruz kaldıkları işkenceye son verilmesi için bekliyor. Alternatif ulaşım bir türlü geliştirilemiyor.
Kürk endüstrisinde, mezbahalarda, petshoplarda, gümrüklerde yaşanan çığlıkları anlatmaksa kifayetsiz...
Binlercesi sahiplenmeyi beklerken ko-medyanın önünde boy göstermek sahiplenmek için birbirimizle yarışıyoruz.
Ve hep beraber kalkmışız bir anda medyatik olan bir kuyunun dibine bakarak, orada kimin olduğunu anlamaya çalışıyoruz. Kuyunun içinde insanlığımız duruyor, coğrafyamızın kaderi duruyor. Gözlerimizi bilerek kapayıp, inatla açmak istemediğimiz vicdanımız duruyor.
SON DAKİKA
