"Atatürk’ün annesine alçakça dil uzatmak"

İnternette sohbet videoları yayınlıyor.

Bir sohbet videosuna rastladım.

Dinlerken yüzüm kızardı.

*

Atatürk’ün annesine ağza alınmayacak iftiralar atıyordu.

Alçakça, rezilce, kepazece...

*

- Atatürk’ü sevmemeyi anlarım.

- Atatürk’e muhalif olmayı anlarım.

- Atatürk’ün yapıp ettiklerinden hoşnut olmamayı anlarım.

- Atatürk’le ilgili itirazlar ileri sürmeyi anlarım.

- Atatürk’le fikir planında hesaplaşmayı anlarım.

Ama anlamayacağım tek bir şey var.

O da Atatürk’e alçakça, hayâsızca, rezilce saldırılması.

*

Şunların içine düştükleri çukura bakın:

- Kimi Atatürk’ün yatak odasında eşiniyor.

- Kimi Atatürk’ün annesine iftira atıyor.

- Kimi Atatürk’ün gönül galerisini açıyor.

- Kimi Atatürk’ün mahremine dalıyor.

*

Öyle sinsi ve öyle korkaklar ki...

Atatürk’e dil uzatmanın riskli olduğu dönemlerde fare gibi saklanmayı tercih ediyorlardı.

Öyle ikiyüzlü ve öyle ahlaksızlar ki...

Atatürk’e layık gördükleri muamelenin onda birini bile o pek sevdikleri siyasi liderlerin herhangi birisine yapmayı akıllarından bile geçiremezler.

*

İtiraz etmenin soyluluğundan, muhalif olmanın adabından, karşı çıkmanın şerefinden o denli habersizler ki...

Pespaye bir edepsizlik içinde şerefsizlik üstüne şerefsizlik yapıyorlar.

*

Yuh olsun alayına...

Yuh!

Yazının tamamını okumak için tıklayınız.